Ποιοι είναι οι άνθρωποι που
συγκροτούν την εμπροσθοφυλακή των ελληνικών συμφερόντων στις Βρυξέλλες; Ποιοι
είναι αυτοί που βιώνουν τους ευρωπαϊκούς μηχανισμούς και μπορούν να επηρεάσουν
τα κέντρα των αποφάσεων; Κινούνται και δεν τους ξέρουμε;
Ή δεν υπάρχουν και προφανώς δεν λειτουργεί καμιά τέτοιου τύπου εθνική ομάδα, έστω και άτυπα, στους κρίσιμους αρμούς του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, πράγμα εξαιρετικά απαραίτητο –και εξίσου κοινότοπο όμως– με δεδομένο ότι κατά αυτόν τρόπο δουλεύουν τα περισσότερα άλλα κράτη-μέλη; Από ό,τι φαίνεται μάλλον ισχύει η δεύτερη περίπτωση, η οποία καταδεικνύει και ένα ακόμη μεγάλο πολιτικό έλλειμμα για την Ελλάδα! Σε εποχές πολύ δύσκολες μάλιστα, με την αξιοπιστία της χώρας κατακερματισμένη …(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 29.10.2017).
Το άρθρο θίγει ένα πολύ σημαντικό θέμα και μακάρι η απάντηση της κυβέρνησης να είναι αυτή που χρειάζεται και πρέπει, αν και μάλλον δεν θα ακούσουμε τίποτε το ενθαρρυντικό.
Ή δεν υπάρχουν και προφανώς δεν λειτουργεί καμιά τέτοιου τύπου εθνική ομάδα, έστω και άτυπα, στους κρίσιμους αρμούς του ευρωπαϊκού γίγνεσθαι, πράγμα εξαιρετικά απαραίτητο –και εξίσου κοινότοπο όμως– με δεδομένο ότι κατά αυτόν τρόπο δουλεύουν τα περισσότερα άλλα κράτη-μέλη; Από ό,τι φαίνεται μάλλον ισχύει η δεύτερη περίπτωση, η οποία καταδεικνύει και ένα ακόμη μεγάλο πολιτικό έλλειμμα για την Ελλάδα! Σε εποχές πολύ δύσκολες μάλιστα, με την αξιοπιστία της χώρας κατακερματισμένη …(ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 29.10.2017).
Το άρθρο θίγει ένα πολύ σημαντικό θέμα και μακάρι η απάντηση της κυβέρνησης να είναι αυτή που χρειάζεται και πρέπει, αν και μάλλον δεν θα ακούσουμε τίποτε το ενθαρρυντικό.
Φυσικά οι εκπρόσωποι πρέπει να έχουν υψηλά προσόντα και κυρίως
να διακατέχονται από τη διάθεση προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο και την πατρίδα
και όχι να εκμεταλλεύονται τη θέση τους και τις επαφές με τους ομολόγους τους
δι΄ ίδιον όφελος.
Θυμάμαι τη δεκαετία του 1980 όταν βρισκόμουν σε αποστολή στις
Βρυξέλλες και το Λουξεμβούργο, κατά την επιστροφή μου στο αεροπλάνο συνέτασσα
την υποχρεωτική έκθεση πεπραγμένων, με λεπτομέρειες και προτάσεις για περαιτέρω
ενέργειες προς μεγιστοποίηση της βελτίωσης των σχέσεων με τις Ευρωπαϊκές Κοινότητες
και τις χώρες μέλη και των ωφελημάτων από τις αποφάσεις που λαμβάνονταν.
Θα πρέπει να ήμουν θλιβερή μειοψηφία. Ήταν γνωστό ότι πολλοί
εκπρόσωποι, κυρίως καθηγητές πανεπιστημίου (εγώ τότε ήμουν Επιμελητής και εν συνεχεία
Επίκουρος καθηγητής), δεν συνέτασσαν εκθέσεις
και κανένας δεν τους τις ζητούσε. Και πολλοί περιορίζονταν σε δημόσιες σχέσεις και
δημιουργία κλίματος για προσωπική προβολή και οφέλη.
Περασμένα ξεχασμένα.
Τώρα όμως τα πράγματα έχουν ξεφύγει εντελώς και είμαι
πεπεισμένος, αν και εύχομαι να κάνω λάθος, ότι ελάχιστοι έως κανένας δεν εργάζεται
για το κοινό καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου