Όλες οι φαρμακευτικές εταιρείες είχαν και δυστυχώς έχουν μηχανισμούς να «πείθουν» τους κκ. ιατρούς να συνταγογραφούν τα φάρμακα τους, προφανώς προς όφελος των ασθενών, της επιστήμης και της ιατρικής δεοντολογίας. Οι στρατιές των ιατρικών επισκεπτών είναι η ορατή πλευρά της επίθεσης εναντίον των δαπανών υγείας δημοσίων και ιδιωτικών (κοινώς του πορτοφολιού των πολιτών). Η εμπλοκή δε φαρμακοποιών έχει πολλάκις επισημανθεί, στηλιτευθεί και καταδικαστεί.
Η λογική λέει ότι οι κκ. ιατροί, ενθαρρυμένοι από τις φαρμακευτικές εταιρείες δεν θα μπορούσαν να εκτελέσουν με επιτυχία τα σχέδιά τους, αν δεν είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμάχους εξαιρετικά μεγάλο αριθμό ασθενών και υγιών πολιτών.
Αν οι πολίτες είχαν εκπαιδευτεί κατάλληλα και είχαν και έχουν καλή γνώση της πραγματικότητας, θα εξέφραζαν σε πολλές περιπτώσεις αντιστάσεις κατά της πολυφαρμακίας της ευκολίας συνταγογράφησης, τη λήψη φαρμάκων για παρατεταμένες περιόδους χωρίς ιατρική επίβλεψη, (ξέρετε οι κκ. ιατροί συνταγογραφούν και πολλάκις δεν δίδονται εντολές διακοπής μιας φαρμακευτικής αγωγής, γιατί κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση της υγείας των ασθενών μετά την απομάκρυνση από τις μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας. Γίνεται μόνον αν ο ασθενής θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα και αν ο κ. ιατρός είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα, αν δηλαδή είναι γνωστός, έχει κάποια καλή σχέση με τον ασθενή/πολίτη ή η λειτουργία του υποστηρίζεται από πληροφορικά συστήματα), τη χορήγηση αντιβιοτικών χωρίς συνταγή, με την ανοχή και απαράδεκτη συμπεριφορά φαρμακοποιών. Η κατάσταση επιδεινώνεται εξ αιτίας του γεγονότος ότι δεν τηρούνται φάκελοι υγείας και μάλιστα ηλεκτρονικοί, στους οποίους καταγράφονται όλα τα περιστατικά και οι επαφές του πολίτη με τα στελέχη του ΕΣΥ.
Επίσης οι πολίτες μη έχοντας ισχυρά κίνητρα αυτοπροστασίας και αυστηρή θέση απέναντι την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, ενώ πρέπει να είναι ευγνώμονες για τις γενναιόδωρες παροχές του ΕΣΥ, αδιαφορούν αν συσσωρεύονται φάρμακα στο σπίτι, τα οποία έχουν περιορισμένο χρόνο ζωής και λήγουν, καταλήγοντας τελικώς στα σκουπίδια (πράγμα απαράδεκτο επίσης).
Μπορεί έτσι σχετικά εύκολα να συνοψίσει κανείς τις πληγές του συστήματος:
- Μεγάλη φαρμακευτική δαπάνη εξαιτίας μηχανισμών προωθούμενους από τις φαρμακευτικές εταιρείες
- Απουσία αξιολόγησης και παρέμβασης, λόγω μη αποτελεσματικών πληροφοριακών συστημάτων και λογισμικών ελέγχου
- Εκτελεστικά όργανα, μεγάλο αριθμό επίορκων ιατρών και συχνά φαρμακοποιών
- Συνεργούς, εν τίνι μέτρω, τους αδιάφορους σε μεγάλο βαθμό πολίτες
Όπερ έδει δείξε.
Οι κραυγές εναντίον πρώην πρωθυπουργών και υπουργών και οι μεθοδεύσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητος δεν προοιωνίζουν θετική έκβαση των σκανδάλων για τα φάρμακα υπέρ των πολιτών, της νομιμότητας και της ακεραιότητος θεσμών και στελεχών.
Η λογική λέει ότι οι κκ. ιατροί, ενθαρρυμένοι από τις φαρμακευτικές εταιρείες δεν θα μπορούσαν να εκτελέσουν με επιτυχία τα σχέδιά τους, αν δεν είχαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο συμμάχους εξαιρετικά μεγάλο αριθμό ασθενών και υγιών πολιτών.
Αν οι πολίτες είχαν εκπαιδευτεί κατάλληλα και είχαν και έχουν καλή γνώση της πραγματικότητας, θα εξέφραζαν σε πολλές περιπτώσεις αντιστάσεις κατά της πολυφαρμακίας της ευκολίας συνταγογράφησης, τη λήψη φαρμάκων για παρατεταμένες περιόδους χωρίς ιατρική επίβλεψη, (ξέρετε οι κκ. ιατροί συνταγογραφούν και πολλάκις δεν δίδονται εντολές διακοπής μιας φαρμακευτικής αγωγής, γιατί κανείς δεν είναι υπεύθυνος για την παρακολούθηση της υγείας των ασθενών μετά την απομάκρυνση από τις μονάδες παροχής υπηρεσιών υγείας. Γίνεται μόνον αν ο ασθενής θέσει τα κατάλληλα ερωτήματα και αν ο κ. ιατρός είναι διατεθειμένος να ασχοληθεί σοβαρά με το πρόβλημα, αν δηλαδή είναι γνωστός, έχει κάποια καλή σχέση με τον ασθενή/πολίτη ή η λειτουργία του υποστηρίζεται από πληροφορικά συστήματα), τη χορήγηση αντιβιοτικών χωρίς συνταγή, με την ανοχή και απαράδεκτη συμπεριφορά φαρμακοποιών. Η κατάσταση επιδεινώνεται εξ αιτίας του γεγονότος ότι δεν τηρούνται φάκελοι υγείας και μάλιστα ηλεκτρονικοί, στους οποίους καταγράφονται όλα τα περιστατικά και οι επαφές του πολίτη με τα στελέχη του ΕΣΥ.
Επίσης οι πολίτες μη έχοντας ισχυρά κίνητρα αυτοπροστασίας και αυστηρή θέση απέναντι την κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος, ενώ πρέπει να είναι ευγνώμονες για τις γενναιόδωρες παροχές του ΕΣΥ, αδιαφορούν αν συσσωρεύονται φάρμακα στο σπίτι, τα οποία έχουν περιορισμένο χρόνο ζωής και λήγουν, καταλήγοντας τελικώς στα σκουπίδια (πράγμα απαράδεκτο επίσης).
Μπορεί έτσι σχετικά εύκολα να συνοψίσει κανείς τις πληγές του συστήματος:
- Μεγάλη φαρμακευτική δαπάνη εξαιτίας μηχανισμών προωθούμενους από τις φαρμακευτικές εταιρείες
- Απουσία αξιολόγησης και παρέμβασης, λόγω μη αποτελεσματικών πληροφοριακών συστημάτων και λογισμικών ελέγχου
- Εκτελεστικά όργανα, μεγάλο αριθμό επίορκων ιατρών και συχνά φαρμακοποιών
- Συνεργούς, εν τίνι μέτρω, τους αδιάφορους σε μεγάλο βαθμό πολίτες
Όπερ έδει δείξε.
Οι κραυγές εναντίον πρώην πρωθυπουργών και υπουργών και οι μεθοδεύσεις που βλέπουν το φως της δημοσιότητος δεν προοιωνίζουν θετική έκβαση των σκανδάλων για τα φάρμακα υπέρ των πολιτών, της νομιμότητας και της ακεραιότητος θεσμών και στελεχών.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου