Είναι αδύνατος ο απεγκλωβισμός από την Αττική Οδό …

Οι θλιβερές και δραματικές καταστάσεις που προκάλεσε η καταιγίδα ΕΛΠΙΔΑ ανέδειξε ένα μεγάλο πρόβλημα που σχετίζεται με το σχεδιασμό και τη κατασκευή τη Αττικής Οδού. 

Σε όλους τους αυτοκινητόδρομους προφανώς για λόγους ασφαλείας αλλά και διευκόλυνσης της συντήρησης του δρόμου, ανά τακτά διαστήματα προβλέπεται η δυνατότητα επικοινωνίας των δύο κλάδων των αυτοκινητοδρόμων, με την εύκολη και ταχύτατη αφαίρεση των φραγμών ασφαλείας και την επανατοποθέτησής των όταν λήξουν οι λόγοι αφαίρεσης.

 

Αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει στην Αττική Οδό! Ο λόγος: Η ύπαρξη της σιδηροδρομικής γραμμής στο ενδιάμεσο μεταξύ των κλάδων του αυτοκινητοδρόμου. Και ο δρόμος σε όλο του σχεδόν το μήκος εντός του αστικού ιστού είναι ουσιαστικά σε όρυγμα.

 

Δυστυχώς η κατάσταση αυτή δεν μπορεί να διορθωθεί.

 

Το ερώτημα είναι αν μπορεί και πρέπει να γίνει κάτι άλλο για λόγους ασφαλείας. Η απάντηση είναι ναι. Και είναι απορίας άξιο πως τόσοι εγκέφαλοι που σχεδίασαν το εργο δεν κατανόησαν και δεν ασχολήθηκαν σοβαρά, με τα θέματα εγκλωβισμού ανθρώπων χωρίς ουσιαστικά οδών διαφυγής και πρόσβασης φορέων βοηθείας. Το πρόβλημα βέβαια επιτείνεται από την αναξιοπρεπή έως εγκληματική συμπεριφορά οδηγών που κινούνται παρανόμως στις ΛΕΑ, ενώ οι εποπτικές αρχές δεν εφαρμόζουν τους νόμους και τη λογική. Κατά την άποψή μας θα πρέπει σε κάθε περιστατικό παράβασης της ΛΕΑ να απολύονται όλοι οι υπεύθυνοι εφόσον δε συλλαμβάνονται οι παρανομούντες. Θα πρέπει επίσης να επιβάλλονται εξοντωτικά πρόστιμα και δια βίου αφαίρεση της άδειας οδήγησης.

 

Κατά διαστήματα πρέπει να τοποθετηθούν σκάλες και πόρτες με αυτόματα συστήματα λειτουργίας που θα επιτρέπουν τη διαφυγή ανθρώπων όταν για κάποιους λόγους τα αυτοκίνητα ακινητοποιούνται, όπως σε περίπτωση εντόνων χιονοπτώσεων, ή σημαντικών ατυχημάτων και δυστυχημάτων ή άλλους. Οι σκάλες αυτές προφανώς θα χρησιμοποιούνται και από διασώστες ή άλλα εντεταλμένα όργανα για να προσεγγίσουν ταχέως εγκλωβισμένους ανθρώπους που χρήζουν βοήθειας.

 

Περιμένουμε εξελίξεις, αν …

Απαίτηση … τώρα που η χώρα φλέγεται από άκρου εις άκρον ...

Ο Νόμος λέει ότι η Πολιτική Προστασίας συνεργάζεται με τις Ένοπλες Δυνάμεις για να φέρει εις αίσιο τέλος την αποστολή της. Όταν μάλιστα η ΠΠ βρίσκεται σε αντικειμενική δυσκολία να αντιμετωπίσει καταστάσεις κρίσεως και η χώρα βρίσκεται ενώπιον ανυπέρβλητων καταστάσεων, την πλήρη ευθύνη αναλαμβάνουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, που διαθέτουν και ικανά τεχνικά μέσα και διαθέτουν επιτελική οργάνωση.

Ο καιρός επέστη.

Τη διακυβέρνηση της χώρας να αναλάβουν οι Ένοπλες Δυνάμεις, σε συνεργασία με τη κυβέρνηση και σύμπαν το πολιτικό σύστημα.

Κύριοι, αφήστε τις βόλτες και συζητήστε επί τέλους ...

Κύριοι Καραμανλή και Παπανδρέου, μπορείτε αν αφήσετε τις βόλτες, τις επισκέψεις και τις ενημερώσεις, να δώσετε τα χέρια και να συζητήσετε επί τέλους σοβαρά για την πορεία του δύσμοιρου αυτού τόπου και το μέλλον όλων ημών, των βλακών νομιμοφρόνων πολιτών και υποτακτικών σας, που υφιστάμεθα τα μύρια όσα λόγω της δικής σας κομπλεξικής προσωπικότητας και του άδειου από ιδέες και λύσεις μυαλού σας;

Η χώρα βρίσκεται σε έκτακτη ανάγκη. Δεν το καταλαβαίνετε;

Τέτοια περιφρόνηση προς τη νομιμότητα, τέτοια προκλητικότητα στη συμπεριφορά σας και στο τρόπο διαβίωσής σας, τέτοια ένδεια ιδεών και τέτοια ανικανότητα εξεύρεσης λύσεως δεν έχει αντιμετωπίσει ποτέ άλλοτε η χώρα.

Εκπέμπουμε απεγνωσμένα SOS, SOS, SOS …

Πολιτική Προστασία και κακή μοίρα των Πολιτών …

Έχουμε γράψει πολλές φορές για την ανάγκη σχεδιασμού υποδομών υποδοχής και διαβίωσης μεγάλου αριθμού πολιτών σε περιπτώσεις ακραίων εκτάκτων φαινόμενων (και όχι μόνον) που μπορεί να πλήξουν το Λεκανοπέδιο και ειδικότερα το Ανατολικό τμήμα του. Η πρόταση έχει διατυπωθεί από το 1994, στα πλαίσια της διαμόρφωσης του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή σε Σύγχρονο Ασκληπιακό Πάρκο.

Επανερχόμαστε στην πρότασή μας και ζητούμε από την Κυβέρνηση και τους άλλος αρμοδίους να την μελετήσουν και να την υλοποιήσουν πάραυτα.

Οι πολίτες το απαιτούν. Και έτσι θα γίνουν πράξη τα πολλά και μεγάλα λόγια που λένε συνεχώς, αλλά θα πιάσουν τόπο και τα τεράστια ποσά που δαπανώνται αναιτίως και χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα.