Δεν υπάρχει Δικαιοσύνη στην Ελλάδα …

Η είδηση:

Ποινή φυλάκισης 5 ετών επιβλήθηκε από το Τριμελές Πλημμελειοδικείο Κοζάνης στο ζευγάρι των ιδιοκτητών των ροτβάιλερ που τον Απρίλιο του 2016 τα σκυλιά τους τραυμάτισαν θανάσιμα τον πεντάχρονο Στάθη που έπαιζε στην αυλή του σπιτιού τους έξω από την Κοζάνη.

 

Το δικαστήριο μετέτρεψε την ποινή σε χρηματική αποζημίωση προς 20 ευρώ την ημέρα, ενώ υποχρεώνει τους δύο καταδικασθέντες να καταβάλλουν έως τις 30 Σεπτεμβρίου 2021 ως χρηματική εγγύηση το ποσό των 10.000 ευρώ έκαστος.

 

Στην απόφαση του δικαστηρίου περιλαμβάνονται περιοριστικοί όροι, όπως η εμφάνιση τους δύο φορές την εβδομάδα στον Αστυνομικό τμήμα, την απαγόρευση εξόδου από την χώρα και να μην έχουν στην κατοχή τους ζώο συντροφιάς. ...

 

Ως Έλληνες πολίτες διατυπώνουμε τη απόλυτη αντίθεσή μας σε αποφάσεις του τύπου του Τριμελούς Πλημμελειοδικείο Κοζάνης. Εδώ υπάρχει θάνατος παιδιού και δε ξεπλένεται με τις αποφάσεις των κκ. δικαστών. Αλήθεια τι θα έλεγαν αν επρόκειτο για το δικό τους παιδί;

 

Καιρός να γίνουν περισσότερο ανθρώπινοι οι νόμοι του Ελληνικό Κράτους και να πάψουν να χαϊδεύουν όλους όσους τους παραβαίνουν ή προβαίνουν σε εγκληματικές ενέργειες . Έχει παραγίνει το πράγμα με το να κυκλοφορούν ελεύθεροι όλοι οι καταδικασθέντες με ελάχιστη έως μηδενική παραμονή στις φυλακές και έκτιση ποινών.

Εγκλήματα και παραγραφή …

 Γίνεται ένα έγκλημα. Ο εγκληματίας για κάποιο λόγο δεν εντοπίζεται, διαφεύγει και δεν αποκαλύπτεται και έτσι το θύμα, οι οικείοι του και οι προσφιλείς του ματαίως περιμένουν  δικαίωση. 

Οι αρμόδιοι περιμένουν στοιχεία για να απαγγείλουν κατηγορίες εναντίον συγκεκριμένων προσώπων, αλλά τα στοιχεία δε έρχονται. Περιμένουν με το ρολόι στο χέρι. Και μόλις σημάνει η ώρα που προσδιορίζεται από τους Νόμους που έχουν ψηφίσει οι εκπρόσωποί του λαού στο Κοινοβούλιο, κλείνουν την υπόθεση και τη βάζουν στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, με τη σφραγίδα ΠΑΡΑΓΡΑΦΗ.

 

Τα έγκλημα εξακολουθεί να βαραίνει τα θύματα όσα χρόνια και αν περάσουν. Τα τραύματα παραμένουν, ίσως ανεξίτηλα στις καρδίες και στις ψυχές τους. Μερικοί βρίσκουν την ισορροπία τους και αντεπεξέρχονται στις απαιτήσεις της ζωής με σθένος σαν να μην συνέβη το τραγικό γεγονός. Άλλοι καταρρέουν, δε βρίσκουν δυνάμεις να αντισταθούν και γίνονται ζωντανοί νεκροί. Και κανείς ίσως δεν είναι σε θέση να τους βοηθήσει και καταρρέουν, ακόμα και  αν έχουν πόρους για να επιβιώσουν.

 

Αν το θύμα πεθάνει, τα πράγματα είναι εύκολα. Το πώς αντιδρά η κοινωνία δεν «ενδιαφέρει» το θύμα, αλλά αυτούς που μένουν πίσω, τους δικούς του. Τη μάνα του πρωτίστως αν είναι εν ζωή, που στις περισσότερες των περιπτώσεων το φέρει βαρέως και δε συνέρχεται ποτέ.

 

Εγκλήματα κατά της ζωής, μόνιμοι τραυματισμοί, βιασμοί, εξάσκηση βίας ίσως και άλλα εγκλήματα κατά της ζωής και της προσωπικότητας των θυμάτων δεν πρέπει να παραγράφονται ΠΟΤΕ. Αυτό λέει η λογική και αυτό πρέπει να ισχύει. Τα νομικά κατασκευάσματα ανεξάρτητα των λόγων που επικαλούνται οι αρμόδιοι πρέπει να αναπροσαρμοστούν και να γίνουν ανθρώπινα, με σεβασμό στα θύματα.

 

Φθάνει πια με τα δικαιώματα των θυτών και των απάνθρωπων εγκληματιών. Απλά και Κατανοητά;

Είναι κρίμα που οι Ρεπουμπλικάνοι δεν είχαν υποψήφιο του διαμετρήματος του κ. Ομπάμα …

Πιστεύουμε ότι αν οι Ρεπουμπλικάνοι είχαν υποψήφιο ανάλογο του κ. Ομπάμα, δηλαδή νέου, ευπατρίδη, υψηλής ευφυΐας, ευγενούς, αυτοδημιούργητου, οικίας προσωπικότητας, πολλά υποσχόμενου, κλπ., ο κόσμος και ο πλανήτης θα είχαν καλύτερες ευκαιρίες για το μέλλον της ανθρωπότητας.

Η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος θα ήταν περίοδος προβληματισμού και διαλόγου για ένα καλύτερο και δικαιότερο κόσμο και ίσως θα είχε αποφευχθεί και η οικονομική κρίση.

Κρίμα για όλους μας.