Μας προξενεί εντύπωση το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει πάρει ακόμα το Νόμπελ Ειρήνης. Θα έπρεπε να το έχει πάρει εδώ και χρόνια.
Χάρις στις εθνικές πολιτικές που ακολούθησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ κυρίως (και συνέχισαν οι κυβερνήσεις της Νέας Δημοκρατίας ) η χώρα «εμπλουτίστηκε» με περισσότερο από 1 εκατομμύριο ανθρώπους από κάθε μέρος της γης, που δεν ήξεραν κανένα επάγγελμα και δε μιλούσαν τη γλώσσα.
Η ιντελιγκέντσια την Ελλάδας μίλησε αμέσως για τη νέα πολιτισμική κοινωνία στην οποία μετασχηματίστηκε εν μια νυκτί η Ελλάδα και ζήτησαν αμέσως να τους δοθούν δικαιώματα και προστασία.
Ομοίως οι Έλληνες επιχειρηματίες άδραξαν τη ευκαιρία και ανέλαβαν αυτοί να αντικαταστήσουν το «κοινωνικό κράτος». Τους πήραν αμέσως στη δούλεψή τους και φρόντισαν να τους παρέχουν όλα τα κατ’ αυτούς χρειώδη έναντι κάποιας εργασίας βέβαια.
Έτσι άρχισε η εκπαίδευση και η κατάρτιση των αλλοδαπών σε όλα τα επαγγέλματα και στην ελληνική γλώσσα. Τη μεγαλύτερη συμμετοχή στο τιτάνιο αυτό έργο ανάλαβε ο τομέας των κατασκευών. Τη σχετική δαπάνη ανέλαβαν οι ιδιοκτήτες είτε εν αγνοία τους είτε με την ανοχή τους, μια και σε όλα τα συνεργεία δούλευαν ένας ή περισσότεροι αλλοδαποί.
Έτσι σιγά σιγά και αθόρυβα όλοι οι αλλοδαποί απόκτησαν ειδικότητα (στου κασίδη το κεφάλι βέβαια) σε επαγγέλματα με ζήτηση και σήμερα είναι σχεδόν όλοι ή τουλάχιστον οι πλέον έξυπνοι (ή οι πλέον ικανοί ή θρασείς) από αυτούς εργολάβοι. Δεν είναι βέβαια καθόλου παράξενο ότι έχουν στη δούλεψή τους και Έλληνες υπαλλήλους.
