(Βρεθήκαμε πρόσφατα σε νησί των Κυκλάδων και μας ήρθαν στο νου ορισμένα πράγματα – και το σχόλιο).
Πρόκειται για την ατμομηχανή της οικονομίας και τη βαριά βιομηχανία της Ελλάδος. Όλα τα άλλα είναι απλώς συμπληρώματα και τσόντες.
Πολυτελείς καρέκλες, καναπέδες, ανάκλιντρα, σε λίγο ίσως και ζακούτσι, για να ξαποσταίνουν οι σκληρά «εργαζόμενοι» νέοι κυρίως, της επικράτειας.
Οι τιμές ορθά πολύ υψηλές ανάλογες του βαλαντίου των θαμώνων, της υψηλής αισθητικής των και των επενδύσεων του επιχειρηματία-αναπτυξιακού παράγοντα.
Όπου και να πας τα ίδια και απαράλλαχτα. Ο τόπος δεν έχει σημασία. Απλά ο λεγόμενος Ελληνικός πολιτισμός μας έχει αφήσει χρόνους, προ πολλού και μια νέα εποχή έχει ήδη ανατείλει.
