Η κρίση της ελληνικής κοινωνίας φαίνεται δραματική και απύθμενη. Ταυτόχρονα όλοι σιωπούν. Είτε γιατί έμειναν αποσβολωμένοι είτε γιατί δεν μπορούν να κάνουν τίποτε, ακόμα και να πουν κάτι και να τους πάρουν οι πολίτες σοβαρά.
Μήπως η εξήγηση είναι πολύ απλή, ότι απλώς δεν υφίστανται;
Είμαστε προϊόντα όλοι μας της αποσαθρωμένης και άρρωστης ελληνικής κοινωνίας που έδειξε όλες τις άθλιες ιδιότητές της ακριβώς από τότε που άρχισε η ελεύθερη ουσιαστικά ζωή της το 1974 και εν μέσω ταχύτατης διεθνούς και ασφαλώς και εγχώριας ανάπτυξης.
Η χώρα χρειάζεται επανίδρυση, όπως έλεγε παλιά και ο Κώστας Καραμανλής. Χρειάζεται όμως και ένα Ηρακλή.
Το ερώτημα είναι ποιος θα την κάνει και ποιος θα εμπνεύσει τους Έλληνες να συναινέσουν και να εργαστούμε όλοι μαζί στη ίδια κατεύθυνση.
