Πολλές καλές ιδέες πέφτουν στο κενό της θολής τιβί κουλτούρας …

 Η κα Άννα Διαμαντόπουλου προτείνει:  

Η Ελλάδα, υλοποιώντας μια στρατηγική αποτροπής, είναι σε θέση παράλληλα να πάρει πρωτοβουλίες ειρήνης και ανάπτυξης. Ας σκεφτούμε σε πρώτο επίπεδο μια συζήτηση τεχνοκρατών για την υπαγωγή της διαχείρισης των κοιτασμάτων σε μια κοινή ανώτατη αρχή, όπου κάθε χώρα θα συμμετέχει με βάση αυτό που μπορεί να προσφέρει: φυσικούς πόρους, υψηλή τεχνολογία, θαλάσσιες και χερσαίες οδεύσεις, εμπειρία και αγορές … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, 21.03.2022 • 13:33).

Δε μάθαμε, δεν ακούσαμε, δεν είδαμε να εκδηλωθεί κάποιο ενδιαφέρον από τους ταγούς της Ελληνικής κοινωνίας για διευρυμένη συζήτηση επί αυτού και άλλων ενδιαφερόντων θεμάτων και παραλήπτες τους πολίτες της χώρας και ιδιαίτερα τους νέους.

 

Ούτε και βλέπουμε τις χιλιάδες φοιτητές μας και τους άγριους και απαιτητικούς μαθητές των Λυκείων (τουλάχιστον όσους έχουν ήδη το δικαίωμα ψήφου) της χώρας να απαιτούν συζητήσεις, αναλύσεις, προτάσεις, σενάρια, προγράμματα, αξιολογήσεις και μελέτες (ΣΣ: Κάποιες προσπάθειες κάνει η διαΝΕΟσις, αλλά και αυτές ούτε προβάλλονται ούτε και γίνονται αντικείμενο ενδιαφέροντος).  Που ίσως να φέρουν την Άνοιξη στη χλωμή, μα πρόωρα μαραζιασμένη, προβληματική από τις κακουχίες και τις αλλεπάλληλες κρίσεις και αδύνατη να σκεφτεί με όρους ενάρετου κύκλου το μέλλον της, Ελλάδα.

 

Και περιμένει, όχι από τους σαραβαλιασμένους, ρυπογόνους, μεγάλης κατανάλωσης και εκπέμποντες συνεχώς και μεγάλες ποσότητες ρύπων αυτοαποκαλούμενων διαμορφωτών συμπεριφορών και απόψεων, αλλά τους πνευματικούς ανθρώπους της χώρας να δείξουν το δρόμο της προόδου, της καινοτομίας, της εξέλιξης και της προσπάθειας κατάκτησης της ευημερίας (κυριολεκτικώς).

 

Θα μπορούσαμε να συνοψίσουμε ως εξής: Φέξε μου και γλίστρησα ή Όνειρα Θερινής Νυκτός.

Με αφορμή το άρθρο «Η επιστροφή της Γερμανίας» …

Ο συντάκτης κ, Βασίλης Νέδος γράφει μεταξύ άλλων: 

Η κεντρική θέση της Γερμανίας στην Ευρώπη εξηγείται ιστορικά, πολιτικά, πολιτισμικά, κοινωνικά. Στη διάρκεια του μεταπολεμικού κόσμου η Γερμανία από ηττημένη μετατράπηκε σε μια παγκοσμίων διαστάσεων δύναμη, απέχοντας με μια σχεδόν μεταφυσική ευλάβεια από τη χρήση ή την απειλή χρήσης οποιασδήποτε μορφής σκληρής ισχύος, ακόμα και όταν αυτό έμοιαζε επιβεβλημένο. Η Αγκελα Μέρκελ, πιστή σε αυτή την παράδοση, προχώρησε στη μετεξέλιξη αυτού του δόγματος, μετατρέποντας τη Γερμανία και σε παράγοντα κατευνασμού. Το μεσημέρι της Κυριακής όλα αυτά άλλαξαν σε 80 λεπτά. Τόσο περίπου κράτησε η ομιλία του καγκελαρίου της Γερμανίας Ολαφ Σολτς στην Μπούντεσταγκ. Ενας πολιτικός ήπιων τόνων, δίχως κάποιο ιδιαίτερο επικοινωνιακό χάρισμα, άθεος ο ίδιος, μεγαλωμένος στην Κάτω Σαξονία από προτεστάντες γονείς και τυπικά συγκρατημένος σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής του, ουσιαστικά ανακοίνωνε τη μετάβαση της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας σε μια επόμενη φάση. Η υπόσχεση για «τουλάχιστον 2%» του ομοσπονδιακού προϋπολογισμού για την άμυνα, η δημιουργία ειδικού ταμείου 100 δισ. ευρώ για την ενίσχυση των αμυντικών δυνατοτήτων της Μπούντεσβερ, η ένταξη περισσότερων στρατιωτών στις Ομάδες Κρούσης του ΝΑΤΟ στην Ανατολική Ευρώπη και η απόφαση να αποσταλούν επιθετικά όπλα στους Ουκρανούς που εξακολουθούν να αντιστέκονται στη ρωσική επιθετικότητα αποτελούν από μόνες τους εξαγγελίες που ουσιαστικά αλλάζουν το δόγμα της Γερμανίας … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 01.03.2022 • 20:48).

Δε συμφωνούμε σε όλα όσα περiγράφονται στο άρθρο. Οι εξαγγελίες, μας προκάλεσαν και ένα αίσθημα φόβου, αν δημιουργηθεί ισχυρή στρατιωτική Γερμανία η οποία όπως έκανε μέχρι τώρα και με τα οικονομικά θέματα, θα δρα ανεξάρτητα από την ΕΕ και θα αποφασίζει μονομερώς για τις πολιτικές της και τις επιθυμίες της ως κυρίαρχο κράτος. Δε θα ξεχάσουμε τη Γερμανική διείσδυση στην ανατολική Ευρώπη, στο Ουζμπεκιστάν τη δεκαετία του 2000 (την είδαμε με τα μάτια μας το 2001), την επιβολή της στη διαμέλισης της πρώην Γιουγκοσλαβίας (και τον πόλεμο που ακολούθησε) και τη διείσδυσή της στα Βαλκάνια. Τις σχεδόν αδελφικές τις σχέσεις μέχρι έρωτος, με τη Τουρκία, παρά την εισβολή της και τη κατοχή του 40% σχεδόν του κυπριακού εδάφους (εδώ και 45 και πλέον έτη).

 

Ασφαλώς και είμαστε υπέρ μιας κοινής εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής της ΕΕ και της αλληλεγγύης μεταξύ των χωρών μελών και της απόλυτης προστασίας των εξωτερικών συνόρων της.

 

Αλλά προς Θεού. Όχι υπερβολές και όχι να λαμβάνονται αποφάσεις με πλήρη ανεξαρτησία κινήσεων και εκτός πλαισίου της ΕΕι  Η εισβολή στην Ουκρανία δείχνει ότι πολλά πράγματα εντός της ΕΕ πρέπει να μελετηθούν εκ νέου με μεγάλη προσοχή και να προκύψουν νέες ρυθμίσεις και κανόνες (μεταξύ των οποίων και ο κανόνας της λήψεως αποφάσεων εντός της ΕΕ με πλειοψηφία και όχι ομοφωνία, πλην ειδικών περιπτώσεων ίσως).

 

Εμείς θα ζητούσαμε να τεθούν εξ αρχής κανόνες προς διαμόρφωση της νέας στρατηγικής υπεράσπισης της ακεραιότητας των χωρών μελών, της μη παραβίασης των συνόρων και της αυτόματης συμμετοχής στην άμυνα μέλους που υφίσταται έξωθέν επιβουλή, οικονομική, στρατιωτική, γεωπολιτική ή άλλη, οποιασδήποτε μορφής. Αποφάσεις για οριοθέτηση Ευρωπαϊκής ΑΟΖ σε όλα τα εξωτερικά σύνορα της ΕΕ. Θα θέλαμε επίσης να δούμε κοινή αμυντική βιομηχανία και όχι «υποχρέωση/ανάγκη» αγοράς οπλικών συστημάτων από τις μικρότερες χώρες (βλέπετε https://simpleandclear.blogspot.com/2021/02/blog-post_7.html ). Ο ανταγωνισμός μεταξύ των χωρών μελών για το πλασάρισμα αμυντικών συστημάτων σε χώρες μέλη που τα έχουν ανάγκη και το πάρε δώσε με εχθρούς ή απειλητικούς συμμάχους χωρών της ΕΕ (και δεν είναι λίγοί) πρέπει να λάβει άμεσα τέλος.

Η Κίνα έγινε υπερδύναμη, η Ελλάδα σέρνεται ...

Αναρωτιόμαστε αν ο εξυπνότερος λαός της Ευρώπης αναρωτήθηκε ποτέ γιατί η Κίνα έγινε υπερδύναμη σε 40 περίπου χρόνια, ενώ η Ελλάδα δεν είναι σε θέση ούτε καλά πεζοδρόμια να κατασκευάσει.

Με λίγα λόγια η Κίνα πρώτα δημιούργησε δομές και φορείς με συγκεκριμένη δομή, αυστηρή αξιολόγηση και μεγάλη κινητικότητα. Οι φορείς που δημιουργήθηκαν είχαν συγκεκριμένο αντικείμενο με στόχο την επιστημονική αριστεία σε παγκόσμιο επίπεδο.

Συγκρίνετε τώρα σας παρακαλώ με την αντίστοιχη πολιτική της Ελλάδος στους τομείς των νέων τεχνολογιών, της έρευνας (Βασικής και Εφαρμοσμένης) και της καινοτομίας.

Η καινοτομία βέβαια προϋποθέτει δυναμικά εξελισσόμενα πανεπιστήμια με κρίσιμη μάζα υψηλού επιπέδου ακαδημαϊκό προσωπικό, αυστηρά ακαδημαϊκά κριτήρια επιλογής προσωπικού και φοιτητών και απαιτήσεις επιδόσεων από τους εκπαιδευομένους.

Συμβαίνουν άραγε αυτά στην Ελλάδα; Η απάντηση δυστυχώς είναι ΟΧΙ. Γιατί στη χώρα δεν γίνεται αναλυτική περιγραφή του επιστημονικού πεδίου το οποίο πρόκειται να υποστηρίξει και να προάγει υποψήφιος ενδιαφερόμενος και των προσόντων του για να καταλάβει ακαδημαϊκή θέση σε ΑΕΙ.

Η πρακτική στην Ελλάδα είναι η προκήρυξη να περιορίζεται απλά το αντικείμενο του Εργαστηρίου ή της «έδρας», στο όνομα των οποίων γίνεται η προκήρυξη. Αποτέλεσμα, όσο καλός και αν είναι ο επιλεγείς υποψήφιος θα ασχοληθεί με το ερευνητικό αντικείμενο που γνωρίζει και δεν θα υπάρχει ενίσχυση του ερευνητικού αντικειμένου που ήδη προάγεται (αν προάγεται). Δεδομένου δε ότι όλοι έχουν αυτονομηθεί - όπως έχουμε επανειλημμένως παρουσιάσει στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά - και δεν υφίσταται πλέον αυστηρή ιεραρχία με δομές και κανόνες, το αποτέλεσμα είναι η πολυδιάσπαση και απίσχναση, παρά η ενίσχυση στον αυστηρά αξιολογικό χώρο της διεθνούς επιστήμης. Έτσι ελάχιστα σημαντικά συμβαίνουν στη χώρα και την πρόοδο της. Σε αντίθεση με τις άλλες προηγμένες και έξυπνες κοινωνίες. Η Κίνα πρωτοστατεί μακράν πάσης άλλης χώρας.

Τα ίδια ή παρόμοια επιβάλλονται και εφαρμόζονται σε όλους τους τομείς του δημοσίου. Φωτεινά παραδείγματα σπανίζουν ή και απουσιάζουν παντελώς.

Στην Ελλάδα η Δημοκρατία έχει ξεχειλώσει επικίνδυνα. Σε όλες τις άλλες χώρες που βρίσκονται σε ενάρετο κύκλο, όλοι οι κανόνες, λειτουργίας τηρούνται αυστηρά και ευλαβικά και έτσι επιτυγχάνεται το μέγιστο επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Λύση στις προκλήσεις με εκπαίδευση STEM …

Ο όρος STEM (Science, Technology, Engineering, Mathematics) γεννήθηκε στις ΗΠΑ πριν από 20 χρόνια, όταν άρχισαν να διατυπώνονται οι πρώτες ανησυχίες των επιστημόνων για τις χαμηλές επιδόσεις των μαθητών σε αυτά τα πεδία και τον αντίκτυπό τους στην αμερικανική οικονομία, υπό την εντεινόμενη πίεση των τεχνολογικών εξελίξεων και του διεθνούς ανταγωνισμού.

                                                    

Έκτοτε, η εκπαίδευση στα STEM εξελίχθηκε σε «talk of the day», όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Αν και τα τελευταία χρόνια η έννοια των STEM εμπλουτίζεται με περισσότερα αντικείμενα και επιστημονικά πεδία (εφαρμοσμένες τέχνες, κοινωνικές επιστήμες, ιατρική κλπ.), η βασική ομάδα των STEM παραμένει κεντρικός πυλώνας οποιασδήποτε προσπάθειας εκσυγχρονισμού και αναβάθμισης της Παιδεία ,,, (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ, UPD:15:38, Τρίτη, 23 Μαρτίου 2021 15:24).

Καλές οι αναλύσεις και οι προτροπές, ιδίως όταν προέρχονται από σημαντικούς φορείς της Ελληνικής οικονομικής ζωής. Καλλίτερες όμως θα ήταν προτάσεις και πιλοτικά τουλάχιστον προγράμματα, ανάδειξης των ευκαιριών που δημιουργούνται και των δυνατοτήτων αξιοποιήσεως που μπορούμε να δρομολογήσουμε. 

Υπάρχουν άραγε προγράμματα που έχουν σχεδιαστεί και εφαρμόζονται σε σχολεία του ιδιωτικού τομέα εκπαίδευσης, τα οποία δεν αντιμετωπίζουν πόλεμο εκ των έσω από συνδικαλιστές και οπισθοδρομικούς εκπαιδευτικούς; Και αν ναι, ποια είναι τα σχολεία αυτά και πως οι γονείς μαθαίνουν τα προγράμματά τους και τις ευκαιρίες που παρέχονται στους μαθητές τους;. 

Ή όλα «τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά» (επίκαιρο και λόγω των ημερών) των χουντοσυνδικαλιστάδων και των απαράδεκτων κομμάτων της αντιπολιτεύσεως που διψούν για αίμα και καταστροφές και ελάχιστα έως καθόλου συνέβαλαν στην εξέλιξη και τον εκσυγχρονισμό.

Στέφανος Μάνος: Βίοι παράλληλοι Ελλάδας και Ταϊβάν …

Γράφω για την Ταϊβάν και την Ελλάδα επειδή έχω ξαναγράψει. Για πρώτη φορά στην «Καθημερινή» (23.12.1986) με αφορμή τη συζήτηση για τον προϋπολογισμό του 1987.

Το 2017 το κατά κεφαλήν εισόδημα της Ταϊβάν ήταν 50.500 δολάρια, ενώ oι εξαγωγές (2019) άγγιξαν τα 329,5 δισ. (φωτ. A.P. Photo / Chiang Ying-ying)

Στο άρθρο αυτό προσπάθησα να παραλληλίσω τις επιδόσεις δύο λαών από το 1949 μέχρι το 1986 και να αποτολμήσω μερικές προβλέψεις. Τα όσα έγραψα τότε κέντρισαν το ενδιαφέρον του «Οικονομικού Ταχυδρόμου» που αναδημοσίευσε το άρθρο στις 19.2.1987. Θα βρείτε το άρθρο στο αρχείο δημοσιεύσεων του προσωπικού μου ιστολογίου stefanosmanos.gr. (Αν το διαβάσετε, θα βρείτε ενδιαφέροντα στοιχεία για τις αρχικές πράξεις του δράματος που λέγεται Σκαραμαγκάς) … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΞΩΤΕΡΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ, 6 Φεβρουαρίου 2021) και https://www.stefanosmanos.gr/vioi-paralliloi-elladas-kai-taivan/

Ο κ. Στέφανος Μάνος πρέπει να αναγνωριστεί ως ο μεγαλύτερος Έλλην πολιτικός μετά τον αείμνηστο Κωνσταντίνο Καραμανλή.

 

Αντ΄ αυτού, τον λοιδορούν και σε κάθε ευκαιρία και προσπαθούν όλοι οι πολιτικοί, αμέσως ή εμμέσως να απαξιώσουν τις ιδέες τους και τις προτάσεις του.

 

Φυσικά δε περιμέναμε από τον κακεντρεχή, επικίνδυνο, άξεστο και απολίτιστο ΣΥΡΙΖΑ μετά ή άνευ ΑΝΕΛ να ενσκήψουν στις προτάσεις του και να προσπαθήσουν να τις αξιοποιήσουν.

 

Κατάπληξη προκαλεί το γεγονός ότι η ΝΔ τον διέγραψε και έπαψε να ασχολείται όχι με τον ίδιο ως προσωπικότητα, αλλά με τις προτάσεις του, ενώ διατυμπανίζει ότι είναι προοδευτική, σύγχρονη και αποτελεσματική πολιτική ΄δύναμη. Τρομάρα τους.

 

Οι πολιτικές της ΝΔ πάσχουν από αφόρητη αριστεροφοβία, ενώ η αντιγραφή πολίτικων και στρατηγικών ΠΑΣΟΚ, ήταν εξαιρετικά προφανής στο περιελθόν, μικρότερη σήμερα αλλά πάντοτε παρούσα.

 

Ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης ΟΦΕΙΛΕΙ να τον επισκεφτεί και να συνομιλήσει μαζί του. Και αν οι μαύροι οπισθοδρομικοί βαρόνοι,  υπογείως δρώντες ως τυφλοπόντικες που ζουν έρποντας και νύκτωρ, αντιδράσουν αρνητικά και δημιουργήσουν προβλήματα στην κυβέρνηση, ας του τηλεφωνήσει και ας προσπαθήσει να κατανοήσει αν και δύσκολο, τις προτάσεις του και τον αντίκτυπο που μπορούν να έχουν στη καθημερινότητα, στην ανάπτυξη, στο μέλλον της χώρας.

 

Ελπίζουμε ότι ο πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θα διαβάσει την πρότασή μας και αναμένουμε θετικές εξελίξεις.

Μονάδες βιολογικού καθαρισμού σε κρουαζιερόπλοια: Μπορούν να διδάξουν στους Έλληνες αυτά που αδυνατούν να κατανοήσουν …

Όλα πλέον τα κρουαζιερόπλοια (προφανώς και τα επιβατηγά) διαθέτουν μονάδες επεξεργασίας λυμάτων. Παρά τον περιορισμένο χώρο και τις προφανώς πολύ μεγάλες ποσότητες (πραγματικά πλωτά χωριά 2000 – 3000 και πλέον ατόμων), η τεχνολογία είναι σε θέση να επεξεργαστεί όλο των όγκο των αποβλήτων και να τα διαθέτει τελικώς στη θάλασσα, χωρίς να προκαλεί σημαντικό πρόβλημα ρύπανσης. Γι’ αυτό άλλωστε διαθέτουν άδειες κινήσεως όχι μόνον στην ανοιχτή θάλασσα αλλά και παραμονής σε λιμάνια.

Η τεχνολογία αυτή θα μπορούσε να αποτελέσει το παράδειγμα της εφαρμογής παρομοίων λύσεων για την επεξεργασία λυμάτων μικρών κυρίως αστικών συγκροτημάτων.

Θα παρακαλούσαμε όλους εκείνους που γνωρίζουν το θέμα να συμβάλλουν στο διάλογο ώστε να υπάρξει θετική προσέγγιση και λύσεις επίλυσης του ακανθώδους προβλήματος της ρύπανσης.

Κέντρα αριστείας. Τι είναι και αυτό πάλι;

Δείτε για παράδειγμα τα ζαχαροπλαστεία (το ίδιο ισχύει σε μικρότερο βαθμό για τα κρεοπωλεία). Αυτό που έχει το καλύτερο μαγαζί (αισθητικά και καθαρότερο) και την καλύτερη ποιότητα προϊόντων έχει και την περισσότερη δουλειά.

Έτσι είναι και στην έρευνα. Το καλύτερο μαγαζί λέγεται κέντρο αριστείας. Έχει την περισσότερη δουλειά γιατί έχει τον απαραίτητο αριθμό ερευνητών υψηλού επιπέδου (κρίσιμη μάζα), έχει την καλύτερη ενημέρωση και διαχείριση πληροφοριών, πρωτοπορεί και παράγει καινοτόμα προϊόντα που όλοι επιθυμούν να αποκτήσουν και να αξιοποιήσουν. Έχει ορθολογική διαχείριση και προφανώς προσελκύει πόρους. Πρόκειται για θετικό κύκλο, σε αντίθεση με τον φαύλο κύκλο της ευμένειας (συνήθως πολιτικής) σε πρόσωπα και καταστάσεις που συνήθως καταρρέουν σύντομα.

Από το 1979 προσπαθήσαμε να πείσουμε την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να επενδύσει (με πόρους και μηχανισμούς) σε κέντρα αριστείας. Η μόνη καινοτομία που έγινε είναι αυτή των Ειδικών Λογαριασμών Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης (ΠΔ 432 του 1981). Από τότε έγιναν δεκάδες ερευνητικά κέντρα του φαύλου κύκλου που είτε φυτοζωούν είτε δεν παράγουν αξιοσημείωτο ερευνητικό έργο.

Έστω και τώρα – και με την αξιοποίηση των τηλεματικών τεχνολογιών – πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα αριστείας και να διαλυθεί όλος ο άλλος μηχανισμός. Ουσιαστικά μιλάμε για επανίδρυση του συστήματος Έρευνας και Τεχνολογίας της χώρας