Αδιαφορούμε προκλητικά για τους ρύπους των αυτοκινήτων …

Όλα τα σαράβαλα που θέλουν να ξεφορτωθούν οι καλοί Έλληνες αστοί τα ανέλαβαν οι οικονομικοί μετανάστες. Έτσι αύξησαν τις μπίζνες τους, άρχισαν να ξοδεύουν, να τρακάρουν και να ανακαλύπτουν τη γλυκιά ελληνική ζωή, δηλαδή απολαμβάνουν και αυτοί τη ζωή εποχούμενοι.

Στην κοινωνία του «έτσι γουστάρω έτσι κάνω» και πλήρους απουσίας οργανωμένου κράτους βρήκαν προορισμό και νέα ζωή προφανώς πάνω από μισό εκατομμύριο σαράβαλα που ρυπάνουν και επιδεινώνουν την επιβαρυμένη ατμόσφαιρα των αστικών κυρίως κέντρων.

Μας ακούει κανείς; Υπάρχει αρμόδιος να κατέβει για λίγο έστω από τον Όλυμπό του και ασχοληθεί με τα ζέοντα προβλήματά μας;

Μερικές απλές απορίες αναζητούν σοβαρή απάντηση …

Γιατί ακούμε μόνον τις δηλώσεις απεργών και συνδικαλιστών, αλλά ποτέ τις θέσεις και τα επιχειρήματα της εργοδοσίας;
Η απεργία είναι ιερό δικαίωμα λένε κάποιοι. Γιατί δεν προστατεύεται το δικαίωμα στην εργασία;
Γιατί οι προπηλακισμοί πολιτών που εκφράζουν διαφορετικές απόψεις εκείνων που εκφράζουν «δυναμικές μειοψηφίες» δεν καταδικάζονται και δεν τιμωρούνται ποτέ;
Γιατί οι απεργίες στον δημόσιο τομέα έχουν 100% επιτυχία;
Γιατί οι συνδικαλιστές είναι πάντοτε υπεράνω των νόμων;
Γιατί έχουν εξασφαλίσει ατιμωρησία τα αδικήματα καταλήψεως δημοσίων χώρων και εγκαταστάσεων;
Γιατί τα ΑΕΙ έχουν «εξελιχθεί» σε ιδρύματα Αναπληρωτών καθηγητών;
Γιατί δεν συλλαμβάνονται αμέσως όσοι παραβιάζουν εσκεμμένως το STOP;
Γιατί ο εμπρησμός και η ρύπανση του περιβάλλοντος δεν είναι ιδιώνυμα αδικήματα;
Γιατί οι οδηγοί ταξί είναι ασύδοτοι και σπανίως χρησιμοποιούν ταξίμετρο;
Γιατί οι περιπτεράδες παραβιάζουν προκλητικά τις διατάξεις υγιεινής των τροφίμων;
Γιατί οι γονείς είναι απόντες από τα δρώμενα στα σχολεία;
Γιατί υπουργοί δεν εφαρμόζουν τους νόμους;

Θα μου πείτε βέβαια ότι «τα γιατί και τα διότι φάγανε τον Παναγιώτη», αλλά δε μπορεί κανείς να είναι και στραβός και κουφός και αρτιμελής και πλούσιος …

Χωροταξικό: Ευκαιρία αποκατάστασης των ιστορικών κέντρων των πόλεων και των παραδοσιακών οικισμών ...

Το εθνικό χωροταξικό πρέπει να προβλέπει τη δυνατότητα αποκατάστασης του συνόλου ή μέρους των ιστορικών κέντρων των πόλεων και των παραδοσιακών ή χαρακτηριστικών οικισμών, με ορίζοντα κατάλληλο (π.χ. 50 ετών), μετά την καταστροφή που υπέστησαν λόγω αποφάσεων της διοίκησης (αντιπαροχή, χαριστικές διατάξεις, μεταφορά συντελεστή κλπ.).

Τα σχέδια αποκατάστασης θα πρέπει να αποτελέσουν αντικείμενο συστηματικών διαβουλεύσεων και προτάσεων που θα υποβληθούν από επιστημονικούς φορείς και κάθε ενδιαφερόμενο και ιδιαίτερα νέους επαγγελματίες.

Οι καταλήψεις έγιναν ενδημικό φαινόμενο χωρίς συνέπειες. Γιατί δεν εφαρμόζονται οι νόμοι;

Οι καταλήψεις είναι παράνομες ενέργειες όπως ο νόμος προβλέπει και ορίζει.

Ωστόσο οι πολιτικοί ταγοί μας αποφασίζουν παρανόμως να μην διώκονται οι παρανομούντες. Έτσι είναι όλοι ασύδοτοι να κάνουν ότι θέλουν, να καταστρέφουν και να επανέρχονται θρασύτεροι και βιαιότεροι.

Βλέπουμε επίσης τη θλιβερή εμφάνιση πανεπιστημιακών και μάλιστα καταξιωμένων επιστημόνων και άλλων κατεχόντων επιτελικές θέσεις να πιπιλίζουν τα τετριμμένα, να εκφράζουν μόνον ευχές και να ζητούν σχεδόν στερεότυπα «να αναλάβουν όλοι τις ευθύνες τους». Έτσι φαίνεται ότι αντιλαμβάνονται ότι απαλλάσσονται από τις δικές τους τραγικές ευθύνες, που έχουν φέρει τα πανεπιστήμια στο σημερινό τους χάλι (εκτός βέβαια συγκεκριμένων περιπτώσεων).

Οι καταλήψεις είναι εγκληματικές ενέργειες οι οποίες δεν τιμωρούνται με ανοχή και ευθύνη των αρμοδίων.

Κύριοι «σπέρνετε ανέμους και θα θερίσετε θύελλες». Ωστόσο τα θύματα θα είναι και πάλι αποκλειστικά οι αθώοι πολίτες και όχι εσείς και οι παράνομες πράξεις σας.

Να επαναφερθεί το μέτρο της αναγραφής των τιμών των προϊόντων στις συσκευασίες …

Οι φίλοι μας οι Ελβετοί το εφαρμόζουν από το 1971 τουλάχιστον που το πρωτοανακάλυψα εγώ.

Κάποτε το εφάρμοσαν και στην Ελλάδα – θυμάμαι τις σοκολάτες – αλλά γρήγορα το πήραν πίσω οι προφανώς διαπλεκόμενοι πολιτικοί.

Το μέτρο βέβαια δεν λύνει πλήρως το πρόβλημα της ακρίβειας αλλά τουλάχιστον και η αγορά δεν θα είναι ασύδοτη να κάνει ανατιμήσεις όποτε και όπως θέλει.

Όλοι οι δημόσιοι φορείς να έχουν ηλεκτρονική παρουσία …

Η Ελλάδα έχει πάρει άπειρα χρήματα από την ΕΕ για την ηλεκτρονική παρουσία των δημοσίων φορέων.

Αυτοί ανθίστανται σθεναρά, γιατί προφανώς έχουν κορώνα τους την «παράδοση» και την «προστασία των εργαζομένων από τους απαιτητικούς και δύσκολους» πολίτες και συναλλασσόμενους.

Η κυβέρνηση βρίσκεται σε άλλο πλανήτη, δυστυχώς δεν ελέγχει τίποτε και δε είναι σε θέση να επιβάλλει τον εκσυγχρονισμό, αν και διακηρύσσει ότι θέλει την επανίδρυση του Κράτους.

Επανίδρυση και εκσυγχρονισμός χωρίς ηλεκτρονική παρουσία και ετήσια δημοσίευση προγραμματισμού και απολογισμού δεν είναι πλέον δυνατή και αποδεκτή (δείτε και παλαιότερο σχετικό σχόλιο μας).

Και επειδή το γνωρίζει καλά, η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι μας δουλεύουν και η διαπλοκή είναι πανταχού παρούσα και απειλητική για τους πολίτες.

Κέντρα αριστείας. Τι είναι και αυτό πάλι;

Δείτε για παράδειγμα τα ζαχαροπλαστεία (το ίδιο ισχύει σε μικρότερο βαθμό για τα κρεοπωλεία). Αυτό που έχει το καλύτερο μαγαζί (αισθητικά και καθαρότερο) και την καλύτερη ποιότητα προϊόντων έχει και την περισσότερη δουλειά.

Έτσι είναι και στην έρευνα. Το καλύτερο μαγαζί λέγεται κέντρο αριστείας. Έχει την περισσότερη δουλειά γιατί έχει τον απαραίτητο αριθμό ερευνητών υψηλού επιπέδου (κρίσιμη μάζα), έχει την καλύτερη ενημέρωση και διαχείριση πληροφοριών, πρωτοπορεί και παράγει καινοτόμα προϊόντα που όλοι επιθυμούν να αποκτήσουν και να αξιοποιήσουν. Έχει ορθολογική διαχείριση και προφανώς προσελκύει πόρους. Πρόκειται για θετικό κύκλο, σε αντίθεση με τον φαύλο κύκλο της ευμένειας (συνήθως πολιτικής) σε πρόσωπα και καταστάσεις που συνήθως καταρρέουν σύντομα.

Από το 1979 προσπαθήσαμε να πείσουμε την Γενική Γραμματεία Έρευνας και Τεχνολογίας να επενδύσει (με πόρους και μηχανισμούς) σε κέντρα αριστείας. Η μόνη καινοτομία που έγινε είναι αυτή των Ειδικών Λογαριασμών Διαχειρίσεως Κονδυλίων Ερεύνης (ΠΔ 432 του 1981). Από τότε έγιναν δεκάδες ερευνητικά κέντρα του φαύλου κύκλου που είτε φυτοζωούν είτε δεν παράγουν αξιοσημείωτο ερευνητικό έργο.

Έστω και τώρα – και με την αξιοποίηση των τηλεματικών τεχνολογιών – πρέπει να δημιουργηθούν κέντρα αριστείας και να διαλυθεί όλος ο άλλος μηχανισμός. Ουσιαστικά μιλάμε για επανίδρυση του συστήματος Έρευνας και Τεχνολογίας της χώρας

Επαγγελματίες απεργοί και αυτόχειρες επαγγελματίες …

Μας προξενεί κατάπληξη και απορία η ταχύτητα εξαγγελιών απεργιακών κινητοποιήσεων μόλις τολμήσει η εκάστοτε κυβέρνηση να κάνει κάτι και να μην επαναπαυθεί στην αδράνεια και τη διαχείριση της υφιστάμενης κατάστασης, εν μέσω μάλιστα δραματικών εξελίξεων στη παγκόσμια σκηνή.

Μας προξενεί επίσης κατάπληξη και απορία η άμεση ανταπόκριση πολλών συμπολιτών μας οι οποίοι αφήνουν αμέσως τη δουλειά τους και το μεροκάματο ή τα βιβλία τους οι κκ. φοιτητές και κατεβαίνουν στο πεζοδρόμιο για να στηρίξουν τις αποφάσεις κάποιων άλλων κυρίων – συνδικαλιστών κυρίως το επάγγελμα και επαγγελματιών πολιτικών και κομματικών στελεχών (αλήθεια αυτοί οι κύριοι πως ζουν και ποιος εργοδότης πληρώνει την εργασία τους;).

Μας προξενεί τέλος κατάπληξη και απορία η μοιρολατρική αποδοχή της κατάστασης από τους επαγγελματίες του κέντρου των Αθηνών, αφού υφίστανται τις συνέπειες των κινητοποιήσεων των κυρίων της προηγούμενης παραγράφου.

Φυσικά οι τουρίστες αποφεύγουν πλέον την Αθήνα και το ίδιο βεβαία κάνουν και οι κάτοικοι του λεκανοπεδίου. Και επειδή η φύση μισεί το κενό – όπως θα έλεγαν και οι αναλυτές και οι πνευματικοί μας ταγοί – το κέντρο καταλαμβάνεται από τους εισαγόμενους «υποχρεωτικώς συμπατριώτες» μας που εισάγουμε με ποικίλες μεθόδους και με μεθόδους αντάξιες των ανθρωπιστικών ιδεωδών μας και της ένδοξης και μεγάλης ιστορίας μας (βλέπετε Μανωλάδα…).

Λαμπρά. Το μέλλον ανήκει σε άλλους όχι στους Έλληνες.

Άξιοι, άξιοι …

Δεν υπάρχουν λέξεις για να περιγραφεί η αποστροφή μας για τα τερατόμορφα σκουπίδια της ελληνικής κοινωνίας. Δεν έχουν ίχνος ανθρωπιάς και θέλουν όλοι κρέμασμα.

Παράλληλα έχουμε όλους τους πολιτισμένους εκπροσώπους μας που με νομοθετήματα τους προστατεύουν και θέλουν να είναι σίγουροι ότι ακόμα και αν καταδικαστούν κάποια στιγμή αργότερα θα μπορούν να συνεχίσουν απερίσπαστοι το έργο τους.

Ντροπή και αίσχος. Δώστε άθλιοι κυβερνώντες αμέσως τα ονόματά τους στη δημοσιότητα. Μπορεί κάποια στιγμή και τα δικά σας παιδιά να είναι θύματα. Εκτός και αν δεν σας νοιάζει.

Το ερώτημα που μας βασανίζει εδώ και περισσότερο από 4 χρόνια…

Που βρίσκεται η επανίδρυση του κράτους κ. Πρωθυπουργέ;

Εμείς δε ξεχάσαμε την επί δύο φορές υπόσχεση και δέσμευσή σας.

Οι τέως και οι συνταξιούχοι στο Πρυτανείο, οι νέοι στη διακυβέρνηση της χώρας …

Η χώρα μαραζώνει και τα ΚΑΠΗ έχουν το πάνω χέρι.

Παντού συνταξιούχοι (δείτε τη νέα σύνθεση του ΑΣΕΠ) και απόστρατοι και υπηρεσιών και του βίου.

Κύριοι της κυβέρνησης, αφήστε τους συνταξιούχους να απολαύσουν τη ζωή τους και να αυτενεργήσουν. Ασφαλώς μπορούν να προσφέρουν ακόμα σημαντικές υπηρεσίες πρώτα στους εαυτούς τους, μετά στην οικογένειά τους και κατόπιν στο δημόσιο βίο.

Αλλά κύριοι με τα σκουριασμένα μυαλά και τις οπισθοδρομικές αντιλήψεις, δώστε τη δυνατότητα στους νέους να ξεδιπλώσουν το ταλέντο τους και να προσφέρουν την ενέργεια τους στην πρόοδο της χώρας, των θεσμών και την οικονομική ανάπτυξη.

Θα θέλαμε να μάθουμε πως σκέπτεσθε και που αποβλέπετε, αλλά μάλλον θα μείνουμε με την επιθυμία κα την απορία.

Μπράβο μας. Ξεπεράσαμε και το Σικάγο …

Κάποτε λέγαμε Σικάγο για να μιλήσουμε για κατάλυση της νομιμότητας και τη κυριαρχία των παρανόμων.

Σήμερα διαπιστώνουμε ότι η Αθήνα – και όχι μόνο – πήραν τα σκήπτρα και κατέχουν πλέον περίοπτη θέση στον πλανήτη σχετικά με το έγκλημα.

Βέβαια το ερώτημα που θέσαμε πριν κάποιο διάστημα παραμένει. Που είναι η αστυνομία; Γιατί δεν ασχολείται κανείς αρμόδιος; Γιατί οι υπεύθυνοι ούτε καν δίνουν κάποιες εξηγήσεις; Ωστόσο το χειρότερο όλων είναι ότι προσπαθούν να μας πείσουν με τις ενέργειές τους και περισσότερο με την αδράνειά τους και την απουσία τους ότι «δεν τρέχει τίποτε».

Εύγε, για ακόμα μια φορά στους ανεύθυνο-υπεύθυνους αρμοδίους.

Η χώρα στην οποία υπάρχει μονίμως έλλειψη προσωπικού …

Στα ραδιόφωνα και στην τηλεόραση που ακούμε μόνον τους συνδικαλιστάρες, διεκτραγωδούν μονίμως τη κατάσταση με την έλλειψη προσωπικού. Πάντα λείπουν, πάντα προβλέπονται περισσότεροι, ποτέ δεν επαρκούν, ποτέ δεν αμείβονται επαρκώς, ποτέ δεν εισακούονται, ποτέ δεν έχουν άδικο, ποτέ δεν υπάρχει αντίλογος κλπ.

Ας υποθέσουμε ότι οι συνδικαλιστάρες έχουν δίκιο.

Θέλουμε όμως να μας πουν πόσες ώρες εργάζονται πραγματικά οι εργαζόμενοι, ποιο είναι το επίσημο ωράριο σε κάθε περίπτωση, πόσες ημέρες και ώρες απουσιάζουν με προφορικές αποφάσεις ανωτέρων ή με την ανοχή τους ή χωρίς άδεια (λέγεται και από τη σημαία), ποιος ελέγχει το παραγόμενο έργο, γιατί υπάρχουν μονίμως παράπονα για επάρκεια, έλλειψη επαγγελματισμού, αποτελεσματικότητα και αντιδεοντολογική συμπεριφορά και γιατί η αντίθετη εικόνα είναι η εξαίρεση.

Εμαρφρόδιτη πολιτική και απαράδεκτα αποτελέσματα …

Στη ελεύθερη ελληνική οικονομία τα ταξί, τα μεταφορικά και τα δίδακτρα είναι μέρος του πεδίου που εφαρμόζεται ο κοινωνικός σοσιαλισμός. Ποτέ δεν καταλάβαμε γιατί επεμβαίνουν τα υπουργεία.

Αφήστε κύριοι τα κόμιστρα ελευθέρα και η αγορά θα αποφασίσει.

Δουλειά σας είναι να απελευθερώστε τα επαγγέλματα και να ελέγξετε τους κανόνες και τις προδιαγραφές.

Το πρόβλημα είναι ότι τότε ίσως να μην σας χρειαζόμαστε πλέον.

Ενιαίο εισιτήριο αλλά να γίνει και αναδιάρθρωση των συγκοινωνιών …

Λέγαμε και παλιότερα ότι το μέτρο είναι καλό αλλά το σύστημα εξακολουθεί να παραμένει ακέραιο μια και όλοι οι φορείς παρέμειναν οι ίδιοι (όπως και τα προνόμιά τους).

Δεν υπάρχει πλέον καμιά ανάγκη ορισμένων λεωφορειακών γραμμών που είχαν επιβάλει συμφέροντα και παράγοντες προς ίδιο όφελος (π.χ. γραμμές 408, 419 και άλλες είμαστε σίγουροι, που δεν γνωρίζουμε).

Ελπίζουμε ότι το αρμόδιο υπουργείο που δεν μπορεί να αποφασίσει για τίποτε τελικώς θα βρει το δρόμο του και θα καταλάβει που ξοδεύονται τα χρήματα του δύσμοιρου ελληνικού λαού και μάλιστα χωρίς να υπάρχει ορατό αποτέλεσμα.

Ελληνικά ΑΕΙ: Αριστερός φασισμός, αφασία (τουλάχιστον) των πρυτανικών αρχών και πλήρης αδιαφορία για σπουδές επιπέδου των καλών φοιτητών …

Ασφαλώς πρόκειται για εκρηκτικό κοκτέιλ που το ανεχόμαστε πάρα πολλά χρόνια τώρα και φαίνεται ότι δεν υπάρχει καμιά ένδειξη ότι η κατάσταση αυτή θα ανατραπεί.

Ήδη είδαμε ως έκπληξη πρώτου μεγέθους πολλά (αν όχι όλα τα σχολεία) να κάνουν εκδρομές μετά από 15 ημέρες πασχαλινές διακοπές. Μπράβο κύριοι, εκπαιδεύστε τα παιδιά να μην δουλεύουν, μια που υπάρχουν ίσως οι μετανάστες θα έλεγε ο πριν 4 περίπου χρόνια κ. πρωθυπουργός και η πολιτική του. Άλλωστε οι φίλοι μας οι Τούρκοι μας εφοδιάζουν ανελλιπώς.

Είδαμε επίσης τα προεόρτια στο Γεωπονικό και στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο. Λαμπρά φερέλπιδες νέοι!

Και οι κκ. καθηγητές; Οι περισσότεροι να όχι όλοι φευγάτοι και ακροβολισμένοι στο κυνήγι της κονόμας και των προνομιούχων (κρατικών) θέσεων και οφικίων (δείτε γύρω σας). Φευγάτοι και οι γονείς που έμαθαν απλώς να πληρώνουν και νομίζουν ότι επιτελούν τον προορισμό τους και τις ευθύνες τους (ευτυχώς όχι όλοι αλλά δυστυχώς η πλειονότης).

Θέλουμε να ελπίζουμε ότι τα πράγματα δεν είναι έτσι.

Δείτε και παλιότερα σημειώματά μας για τους πανεπιστημιακούς, την εκπαίδευση κλπ.

Ενιαίο εισιτήριο αλλά πολλοί φορείς και πολλά παράσιτα ...

Το ενιαίο εισιτήριο είναι ένα θετικό βήμα.

Ωστόσο οι πολλοί φορείς διατηρήθηκαν καθώς και τα πολλά, πανάκριβα και άχρηστα διοικητικά συμβούλια. Παρέμειναν επίσης και πολλές γραμμές που δεν έχουν πλέον νόημα. Επιβαρύνουν το κέντρο και αποτελούν απόδειξη της περιφρόνησης στους πολλούς και αυτούς που τα φέρνουν δύσκολα βόλτα. Είναι δε άγνωστο ποιοι επωφελούνται, αλλά και παραμένει η παλιά και ξεπερασμένη νοοτροπία των προνομίων.

Κύριοι και αυθέντες μας αν έχετε ακόμα την ικανότητα να λαμβάνετε αποφάσεις, αναδιαρθρώστε τις γραμμές των μπλε λεωφορείων και κάντε τις συγκοινωνίες περισσότερο αποτελεσματικές και χρήσιμες για τους πολίτες (και όχι για να βολεύονται οι εργαζόμενοι).

Όλοι μπορούμε να περιορίσουμε κάτι χωρίς καν να μας φανεί …

Είμαστε όλοι μάρτυρες πρωτοφανών φαινόμενων είτε φυσικών (κλιματικές αλλαγές, περιβάλλον, νερό, παραγωγή τροφίμων κ.α) είτε οφειλόμενων σε ανθρώπινες δραστηριότητες (χρηματοοικονομικών δοσοληψιών, διαχείριση πόρων, τιμές προϊόντων και καταναλωτή κ.α).

Όλοι μας καλούμαστε αφ’ ενός να κατανοήσουμε τη νέα πραγματικότητα και αφ΄ ετέρου να προσαρμόσουμε τη συμπεριφορά μας και τις ενέργειές μας, θεωρώντας ότι δεν είναι πιθανόν να επανέλθει το παγκόσμιο σύστημα στη προτέρα του γνωστή και μάλλον αποδεκτή (εκ των υστέρων) κατάσταση.

Το ερώτημα που τίθεται είναι τι μπορεί να κάνει ο καθένας από εμάς.

Μια μέθοδος είναι η συνέργεια πολλών μικρών μεταβολών που μπορούν τελικά να έχουν μεγάλες επιπτώσεις και να διαμορφώσουν μια νέα αποδεκτή κατάσταση.

Στη λογική αυτή προτείνουμε και ευχόμαστε ο καθένας από εμάς να περιορίσει ορισμένες καταναλωτικές του συνήθειες και να τροποποιήσει συμπεριφορές του ώστε να προκύψουν μικρότερες επιπτώσεις στο περιβάλλον και στα φυσικά αγαθά όπως στο νερό, στον αέρα, στο έδαφος, στα χερσαία και θαλάσσια οικοσυστήματα.

Ας κάνουμε λοιπόν όλοι αμέσως μια καλή προσπάθεια και είμαστε σίγουροι ότι θα μας βγει σε καλό.

Εγκαλούμε τα Υπουργεία Μεταφορών & Επικοινωνών και Εσωτερικών κλπ. και την Τροχαία για ηθική αυτουργία σε εγκλήματα εκ προμελέτης …

Τα εγκλήματα αφορούν την εσκεμμένη παραβίαση του STOP από οδηγούς ακόμα και επαγγελματίες και την πρόκληση δυστυχημάτων. Δεν έχω δει για παράδειγμα σχολικό να σταματά στο σήμα.

Όλοι οι αρμόδιοι φορείς αδιαφορούν επιδεκτικά και προκλητικά σε εκκλήσεις και υποδείξεις πολιτών και φορέων για να ασχοληθούν με το πρόβλημα και να επιβάλλουν την εφαρμογή των Νόμων. Από πού αντλούν άραγε όλοι αυτοί τη πεποίθηση ότι δεν είναι επιφορτισμένοι να κάνουν την εργασία για την οποία αμείβονται και ότι δεν θα έχουν καμιά συνέπεια για την αδιαφορία και την αδράνειά τους.

Η μόνη τιμωρία που έχει απομείνει για τους επιλήσμονες αυτούς είναι να εμπλακούν σε ατύχημα (δεν το ευχόμαστε) οι ίδιοι και τα μέλη της οικογένειάς τους και τότε θα καταλάβουν.

Η χώρα που μεταξύ των άλλων δεν εκπαιδεύει ηγέτες ...

Δείτε το εκπαιδευτικό σύστημα. Τα παιδιά βομβαρδίζονται με πληροφορίες, τις οποίες βαφτίζουμε γνώσεις, και το πολύ-πολύ να τους ζητάμε να επαναλάβουν γραπτώς το περιεχόμενο του βιβλίου.

Η Φυσική και η Χημεία και η Βιολογία διδάσκονται όπως τα Θρησκευτικά. Η ουσία είναι ότι τα παιδιά δεν έχουν την ευκαιρία να αναπτύσσουν και να υπερασπίζονται απόψεις, να επιχειρηματολογούν, να τεκμηριώνουν το λόγο τους, να συνεργάζονται, να ανατρέχουν σε πηγές, να διευθύνουν συζητήσεις και ομάδες, με λίγα λόγια να αναπτυσσόσουν ικανότητες και τεχνικές που έχουν οι ηγέτες.

Έτσι η ανάδειξη ηγετών επαφίεται στη φυσική επιλογή και στην τύχη. Αλλά και τότε έχουν να αντιμετωπίσουν το κατεστημένο, τις παρέες, το σύστημα, τους πολιτικούς. Δηλαδή μηδαμινές δυνατότητες ανάδειξής τους.

Γιατί ξαφνικά όλοι φωνάζουν και απαιτούν …

Πρώτα απ’ όλα μιλάμε για υγιές φαινόμενο, παρά τα παρατράγουδα και τα φάλτσα. Επίσης αποτελεί ένδειξη αλλαγής κλίματος και της έκφρασης μεγάλων προσδοκιών και ανάγκης επίλυσης χρόνιων, δυσεπίλυτων και ουσιαστικών προβλημάτων που ταλανίζουν επί πάρα πολλά χρόνια την Ελληνική Κοινωνία.

Το ζητούμενο είναι πως η διαμαρτυρία γίνεται συμμετοχή σε ουσιαστικό διάλογο προς επιλογή και εφαρμογή βέλτιστων ρυθμίσεων και λύσεων.

Η κυβέρνηση μετά το 2004 εκλήθη να εισάγει νέο ήθος, νέες διεργασίες και νέες τεχνολογίες προκειμένου να υλοποιηθεί ο εξαιρετικά σημαντικός και καινοτόμος στόχος της Επανίδρυσης του Κράτους. Στόχος που πρέπει να πιστωθεί αποκλειστικά στον κ. Πρωθυπουργό.

Ωστόσο γρήγορα οι πολίτες διαπιστώνουμε ότι από τα τρία συστατικά ήθος, διεργασίες και τεχνολογίες κανένα δεν δρομολογήθηκε και αξιοποιήθηκε στο βαθμό και με τη σοβαρότητα που απαιτείται.

Έτσι η χώρα παραμένει οπισθοδρομική, αναποτελεσματική και διεφθαρμένη και ο κόσμος εξακολουθεί να διαμαρτύρεται και να απογοητεύεται. Φυσικά δεν μιλάμε για τους επαγγελματίες αντιρρησίες, τις συντεχνίες και τους προνομιούχους που αντιδρούν προκειμένου να διατηρηθούν τα κεκτημένα απαράδεκτα προνόμια.

Ισότητα για λίγους …

Έχουμε δημοκρατία μας λένε και φροντίζουν να εξασφαλίζουν ίσες ευκαιρίες για όλους. Εύγε.

Στην πραγματικότητα όμως βλέπουμε διαρκώς τα παιδιά και τα εγγόνια των πολιτικών, των παραγόντων της δημόσιας ζωής και κάθε είδους παρατρεχάμενους να «εκπαιδεύονται διαφορετικά» και να εμφανίζονται ως διάττοντες αστέρες και δυστυχώς να καταλαμβάνουν όλες τις καλές και σημαντικές θέσεις που αποφέρουν είτε οικονομικό όφελος είτε ισχύ και δυνατότητα παρέμβασης και επηρεασμού. Τις πιο πολλές φορές χωρίς να το αξίζουν καν!

Τι ευκαιρίες δίνονται στους αποδεδειγμένα ικανούς αλλά άγνωστους;

Η Ελλάδα είναι η χώρα που έχει διαψεύσει όλες τις θεωρίες (τίποτε δεν ισχύει εδώ και όλες οι θεωρίες έχουν διαψευστεί παταγωδώς) αλλά και δεν λειτουργεί καν και το τυχαίο. Η απόδειξη; Αν λειτουργούσε, θα είχαμε κάποια επιτυχία σε κάποιο τομέα, κάποτε.

Το «σύστημα» σε όλο το μεγαλείο του. Κάτι δεν πάει καθόλου καλά.

Μήπως πρέπει να «παρανομούν» οι αρμόδιοι για να προστατεύονται οι νομιμόφρονες πολίτες …

Ακούστε ένα παράδειγμα: Συλλαμβάνουμε φοιτητές στις αίθουσες όπου οι φοιτητές μετέχουν σε γραπτές εξετάσεις να αντιγράφουν μέσω κινητών τηλεφώνων. Το γραπτό μηδενίζεται, ωστόσο κανείς δεν παραπέμπεται στο Πειθαρχικό Συμβούλιο και έτσι η παράνομη πράξη δεν τιμωρείται. Οι φοιτητές απαιτούν την επιστροφή της συσκευής, του μέσου τέλεσης του εγκλήματος και της απόδειξής του. Οι συνάδελφοι επικαλούνται ότι δεν υπάρχει σχετικός νόμος και συμφωνούν με αυτόν που τους εμπαίζει και παρανομεί και του το επιστρέφουν αυθωρί και παραχρήμα.

Μα οι καθηγητές είναι αρχή και έχουν όχι μόνο τη νομιμοποίηση αλλά και τα καθήκον να προστατεύσουν την εικόνα του Πανεπιστημίου, τους ειλικρινώς διαγωνιζόμενους και ευπειθείς φοιτητές και τις αξίες της εκπαίδευσης και του πολιτισμού.

Πιστεύουμε ότι οι νόμοι δεν είναι πανάκεια. Αρκεί η δεοντολογία και η «κρίση δικαίου ανδρός»

Στον παραλογισμό της σημερινής Ελλάδας κανείς δεν είναι διατεθειμένος να αναλάβει πρωτοβουλίες και να ενεργήσει «αν δεν είναι γραμμένο σε νόμο»!

Πιστεύουμε ότι πρόκειται για την απαρχή του τέλους και την αποποίηση κάθε ευθύνης, παρά το γεγονός της μισθοδοσίας για την «επιτέλεση του καθήκοντος».

Η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων να παραδειγματιστεί από τους Αυστριακούς …

Οι αυστριακοί έδωσαν αμέσως στη δημοσιότητα το όνομα και τη φωτογραφία του εγκληματία.

Το σύστημα στην Ελλάδα έχει αποφασίσει ότι πρέπει να προστατεύονται οι εγκληματίες και να είναι ελεύθεροι να συνεχίζουν το θεάρεστο έργο τους μέχρι να καταδικαστούν, αν καταδικαστούν και όταν θα είναι και πάλι (μάλλον σύντομα) ελεύθεροι. Αλήθεια έμαθε κανείς και ποιος ήταν ο ευυπόληπτος μεγάλης ηλικίας κύριος των βορείων προαστίων που διακινούσε παιδικό πορνογραφικό υλικό και αν δικάστηκε;

Έχουμε ασχοληθεί και στο παρελθόν με το θέμα των προσωπικών δεδομένων (βλέπετε σχόλιο της 18ης Σεπτεμβρίου 2007).

Η τιμωρία των απαράδεκτων αρμοδίων και νομοθετούντων είναι να χτυπήσει την πόρτα τους η δυστυχία της εγκληματικής ενέργειας σε προσφιλή τους πρόσωπα και ίσως τότε καταλάβουν.