5 Νοεμβρίου 2008

Καλό το Μαξίμου, αλλά καλύτερη η πιάτσα …

Τα λέγαμε και δυσφορούσαμε. Τώρα πλέον είναι προφανές και δυστυχώς προκαλεί ανησυχία, απογοήτευση και θυμό.

Ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να είναι κλεισμένος σε κλουβί παρέα με τρεις τέσσερες «εξ απορρήτων» που και αυτοί δεν έχουν καμιά επαφή με την πραγματικότητα της ζωής και της καθημερινότητας και έχουν το βλέμμα τους τη σκέψη τους και την προσοχή τους στους κκ. διαπλεκόμενους.


Αποτέλεσμα, αδιαφορία για τα προβλήματα, κακές κάκιστες επιλογές λάθη επί λαθών και ανυπαρξία μηχανισμών ανάλυσης και σύνθεσης πολιτικών και διαδικασιών επίλυσης άμεσων προβλημάτων, αλλά και παρεμβάσεων προς εκσυγχρονισμό και εναρμόνιση με τις διεθνείς εξελίξεις.


Τα έχουμε και εμείς ξαναγράψει (αλήθεια τι χρειάζεται η κυβερνητική διαφήμιση – δεν πρόκειται για απαράδεκτη προπαγάνδα;), αλλά κανείς από εκείνους που πρέπει να τα ακούσουν δεν ακούν. Και ιδού τα αποτελέσματα. Ένας καλόγερος ταρακουνάει το σύστημα (άθλιο βεβαία όπως πάντα) με τους συνεργούς του στη διοίκηση, ένα κανάλι ΜΜΕ εργολαβικώς υποδεικνύει πολιτικές και αποφάσεις, εφημερίδες με ανύπαρκτη υπόσταση και αξιοπιστία καρπούται ανεξέλεγκτα χρήματα του δημόσιου κορβανά, τα κρατικά κανάλια έχουν μετατραπεί σε ζεστή αγκαλιά μάνας κάθε αποτυχημένου αποβληθέντα από τα ιδιωτικά μέσα και άλλα πολλά «ων ουκ έστι αριθμός».


Ευτυχώς που έγιναν και οι εκλογές στις ΗΠΑ κα προς στιγμή νομίσαμε ότι ήταν δικές μας!


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου