Χώρα χωρίς δημόσια τάξη δεν μπορεί να επιβιώσει …

Το σημείωμα άρχισε να γράφεται το πρωί της 8^ης Δεκεμβρίου 2008, αλλά μας πρόλαβε η νέα τρομοκρατική επίθεση …

Το έχουμε επισημάνει αμέσως μόλις ανέλαβε την εξουσία η κυβέρνηση 5 σχεδόν χρόνια πριν. Αυτοί το χαβά τους, πράγμα που σημαίνει ότι δεν γνωρίζουν από διακυβέρνηση χώρας και πορεύονται έτσι όπου μας βγάλει.

Το 2007 λέγαμε: Το δράμα του Κράτους, το δράμα μας …

Χώρα χωρίς δημόσια τάξη δεν είναι τίποτε. Έτσι έλεγαν οι παλιότεροι και είχαν δίκαιο.

Η σημερινή Ελλάδα είναι μια σούπα που δεν ξέρει κανείς που αρχίζει και που τελειώνει.

Όλοι επικαλούνται δικαιώματα και επιβάλουν την άποψή τους και φυσικά δεν αναγνωρίζουν καμιά υποχρέωσή τους. Έτσι όποιος θέλε κάνει του κεφαλιού του εις βάρος φυσικά του συνόλου και των υπολοίπων που επιθυμούν να εργαστούν, να προοδεύσουν και να αναδειχτούν.

Οι νόμοι δεν εφαρμόζονται, οι υπουργοί αποφασίζουν πότε θα εφαρμόσουν τον νόμο, τα εντεταλμένα όργανα περί άλλα τυρβάζουν και δεν επιτελούν το καθήκον τους.

Σαφέστατη παράβαση καθήκοντος αλλά ατιμώρητη και εν πολλοίς επιβραβευμένη.

Άλλοι έλεγαν ότι είναι θέμα χρόνου να συμβούν τα χειρότερα λόγω της κατάστασης που επικρατεί στα Εξάρχεια και την εν γένει στρατηγική της Αστυνομίας και του Κράτους να παρακολουθεί μόνον.

Αλλά κανείς δεν έκανε τίποτε και ιδού τα αποτελέσματα.

Τώρα πάλι τα πολιτικά κόμματα χύνουν κροκοδείλια δάκρυα, ενώ θα έκαναν ακριβώς τα ίδια αν ήταν στην εξουσία (άλλωστε τα έκανε τουλάχιστον η προηγούμενη εξουσία), και ασφαλώς δεν βρίσκουν (μόνον υποχρεώνονται) καμιά παρηγορητική λέξη για τις καταστροφές που υφίστανται αθώοι πολίτες.