Αν θελήσει κάποιος να περιγράψει τους Έλληνες λαμβάνοντας υπόψη του τους φανοστάτες που κοσμούν την ελληνική επικράτεια, μάλλον θα τους περίγραφε ως κοντούς, κουτσούς, στραβούς και ότι δεν έχουν κάνει βήμα μακριά από το χωριό τους.
Αιτία όλων αυτών είναι ο αετονύχης μάστορας που κατασκευάζει τους ευτελείς, απρόσωπους και για κοντοστούπηδες φανοστάτες και η δημοκρατία, μια και οι αποφάσεις των τοπικών αρχόντων είναι αποτέλεσμα της καταπληκτικής δημοκρατίας μας.
Κανείς από αυτούς δεν έχει πάει καν μέχρι το Πεδίον του Άρεως ή το Ζάππειο. Κανείς από αυτούς δεν έχει πάει σε ευρωπαϊκές πόλεις και πρωτεύουσες. Κανείς δεν διαθέτει κριτήριο αισθητικής και φαίνεται ότι οι πνευματικοί μας άνθρωποι αδυνατούν να ανατρέψουν την κατάσταση αυτή.
Με λίγα λόγια όλοι μας «άβουλοι και μοιραίοι» που λέει και ο Βάρναλης.
Θα μπορούσαν οι αρχιτεκτονικές μας σχολές να κάνουν εσωτερικούς διαγωνισμούς ως μέρος των διπλωματικών εργασιών των φοιτητών τους για να σχεδιάσουν φανοστάτες αλλά και άλλα αντικείμενα που είναι απαραίτητα στις σύγχρονες πόλεις (κολώνες, πινακίδες ονομασίας δρόμων, πινακίδες κατεύθυνσης, παγκάκια, κρήνες, διαχωριστικά κάγκελα, σιδεριές, περιφράξεις, πόρτες/πύλες, κ.α.).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου