19 Μαρτίου 2009

Εντυπώσεις και παρατηρήσεις από ένα ταξίδι στην περιοχή Ναυπλίου και Επιδαύρου …

Η ελληνική γη στα καλύτερά της. Χάρμα οφθαλμών αν και ακόμα δεν έχουν ξυπνήσει όλα τα λουλούδια και δεν έχουν ακόμα αναλάβει εργασία όλα τα πετούμενα.


Το χτιστό όμως περιβάλλον είναι αποκαρδιωτικό και για κλάματα. Η εικόνα της άλλοτε φτωχής αλλά νοικοκυρεμένης Ελλάδος, έχει προ πολλού αποδημήσει και μας έχει αφήσει εδώ μόνους με την ασχήμια, την εγκατάλειψη, τα σκουπίδια, τα μπάζα, τα σκουριασμένα αυτοκίνητα και σίδερα, τις μισοκατεστραμμένες περιφράξεις, τα εκατομμύρια άδεια μπουκάλια στις παρυφές των δρόμων, τους πολλούς εγκαταλελημένους αγρούς, την απαράδεκτη, ελλιπή και μισοκατεστραμμένη σήμανση, τις άθλιες και κραυγαλέες ιδιωτικές πινακίδες, την σχεδόν καθολική πλέον χρήση του λατινικού αλφαβήτου, την εισβολή των καθισμάτων από την Ταϋλάνδη, την περιφρόνηση σε ότι είναι δημόσιο και δημοτικό, τα σπίτια και τις σπιταρόνες στα πρώην μαντριά και σκαρφαλωμένα στα ποιο απίθανα σημεία, και άλλα σχετικά.


Γενικές παρατηρήσεις:

Ελλιπής έως κακή οδική σήμανση

Εγκατάλειψη εμφανέστατη παντού

Αναρχία και παρανομία εμφανέστατη σε όλα τα σημεία ανθρώπινης δραστηριότητας

Εθνική οδός με απαράδεκτα χάλια και ποιότητα

Εγκαταλελειμμένο επαρχιακό οδικό δίκτυο, χωρίς σήμανση

Η Πολεοδομίες δεν έχουν καν λάβει γνώση του τι συμβαίνει στα πέριξ


Σημεία «εξαιρετικού κάλλους» και ευρηματικών λύσεων

Ναύπλιο: Η τυραννία της καφετερίας

Νέα Κίος: Από τα νοικοκυρεμένα προσφυγικά στην «απαράμιλλη αισθητική» των μηχανικών ΕΜΠ και άλλων ΑΕΙ. Η παραλιακή ζώνη μέχρι το Ναύπλιο σκουπιδότοπος, ενώ θα μπορούσε να φυτευτεί και να αποτελέσει οικολογικό πάρκο

Παραλιακό Άστρος: χαώδες, αλλαλούμ, κτήρια επάνω στο κύμα, επάνω σε βιότοπο, αναρχία, χωρίς υποδομές

Παραλία Τυρού: Ο δρόμος εις βάρος της παραλίας. Άλλωστε δεν χρειάζεται κατά τους ντόπιους

Δρόμος προς Επιδαυρο (ύψος Κόρφου): Μαντρί με κατσίκια επάνω στα καμένα

Κόρφος: Μεζονέτες παντού, τρεις πόρσε παρκαρισμένες, τα σκουπίδια στη είσοδο, «δώστε τα βουνά στο λαό»

Αναρωτιόμαστε τι θα γίνεται το καλοκαίρι, όταν ο πληθυσμός τουλάχιστον δεκαπλασιάζεται. Τώρα ερημιά, σκουριά και ησυχία.


Στην είσοδο του υγροβιότοπου Μουστού (Προστατευόμενη περιοχή Πάρνωνα), υπάρχουν πινακίδες που έχουν βάλει δραστήριοι επιχειρηματίες και δείχνουν το δρόμο στα αυτοκίνητα – τα οποία προφανώς απαγορεύονται - προς ταβέρνα και καντίνα. Εγκατάλειψη και καταστροφές στις ειδικές πινακίδες σήμανσης, στο σημείο εισόδου.


Φυσικά οι αρμόδιοι του Δασαρχείου δεν περνούν από κει. Τι να κάνουν άλλωστε. Μάλλον καλύτερα στις καφετερίες στου Ναυπλίου. Εμείς είδαμε και ένα τρακτέρ με ρεμούλκα που όπως αντιληφθήκαμε (χωρίς να βάζουμε και το χέρι στη φωτιά) μάλλον είχε αδειάσει μπάζα και γύριζε ο οδηγός σπίτι ευτυχής.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου