4 Ιανουαρίου 2010

Να μπορούσε από μια μεριά να δει ο Κακαουνάκης …


Θα έπρεπε τότε να ήταν πολύ περήφανος.

Έκανε όλους τους έλληνες πολιτικούς να τον κλάψουν και να το αποθεώσουν. Τι κι’ αν τους έβριζε, τους λοιδορούσε και τους έλεγε ότι κατέβαζε η κούτρα του. Αυτοί μεγαλόψυχοι και ανώτεροι άνθρωποι έκλαψαν πικρά που τον έχασαν. Ίσως να κλαιν ακόμα.

Άλλωστε ήταν και αυτή μια καλή ευκαιρία να εμφανιστούν για ακόμα μια φορά στα ΜΜΕ και ιδιαίτερα στο γυαλί. Μοναδική ευκαιρία.

Από κοντά και όλοι οι μεγαλοδημοσιογράφοι, τέκνα του αειμνήστου, πολλοί εξ αυτών κρυφοί και αλλά φανεροί θαυμαστές του στυλ, των γνώσεων, των αρχών και του κασέ του.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου