6 Μαρτίου 2010

Η αθλιοκρατεία των Αθηνών και η βιομηχανία απεργιακών κινητοποιήσεων …


Η χώρα βουλιάζει. Τα μέτρα, αν και όχι δίκαια και όχι εναντίον των κομπιναδόρων, των φοροφυγάδων, των απατεώνων και των παρασιτικώς διαβιούντων, πρέπει να ληφθούν και μάλιστα άμεσα. Άλλωστε όλοι μας έχουμε βάλει το χεράκι μας για να φτάσουμε εδώ που είμαστε. Δεν τα επικροτούμε, αλλά τα ανεχόμαστε και τα υπομένουμε για τον κοινό συμφέρον.

Εκείνο που δεν καταλαβαίνουμε είναι  τα εκπληκτικά αντανακλαστικά των συνδικαλιστοπατέρων και των επαγγελματιών της πολιτικής και παραπολιτικής ζωής, που αμέσως εξαγγέλλουν κινητοποιήσεις, καθολικού χαρακτήρα (κανείς δεν τολμά να μην απεργήσει!) και νέκρωσης της οικονομικής και κοινωνικής ζωής του πολύπαθου κέντρου της πόλεως των Αθηνών.

Δεν καταλαβαίνω επίσης και τη μοιρολατρική στάση των επαγγελματιών που υφίστανται τις προκλητικές και κοινωνικά απαράδεκτες τακτικές των κομματικών στρατών και μισθοφόρων, ενώ από κοντά επελαύνουν  οι αναρχοαυτόνομοι, οι κομάντος της καταστροφής των δημοσίων και ιδιωτικών περιουσιών.

Να βγουν να μιλήσουν οι πνευματικοί ταγοί, οι επιχειρηματίες, οι νοικοκυραίοι, οι άνεργοι, οι νέοι. Να ακούσουμε τις προτάσεις τους για την έξοδο από την κρίση.

Και η κυβέρνηση να ακούσει και να τις λάβει σοβαρά υπόψη της. Και να σταματήσει να ξημεροβραδιάζεται στα ΜΜΕ της διαπλοκής.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου