9 Μαΐου 2010

Άθλια δημοσιογραφία …

Πλούσιοι, καλοβαλμένοι, αρματωμένοι, μακιγιαρισμένοι, και τι Άνθρωποι. Ανώτεροι και με εξαιρετική ευαισθησία για τους φτωχούς και γενικά όλους τους αναξιοπαθούντες και ιδιαίτερα όσους το «σύστημα» υποβάλλει σε περιορισμούς και τακτικά ή έκτακτα μέτρα.

Δεν είναι δυνατόν να βλέπουμε τους πλούσιους διαπλεκόμενους δημοσιογράφους να κλαίνε για τα χάλια μας (φυσικά όχι τα δικά τους) και να μας «υποστηρίζουν» με βαρύγδουπες δηλώσεις και αναλύσεις (συνήθως ότι έχει ήδη πει ο αλλοδαπός τύπος και τα πρακτορεία).

Όλη τους η προσπάθεια είναι να προσελκύσουν κάποιον υπουργό για αποκλειστικότητα. Να φοβίσουν τον κοσμάκη για να εξασφαλίσουν ακροαματικότητα και ύστερα να πάνε σπίτι τους να απολαύσουν τα αγαθά του μόχθου των, ιδιαίτερα των 8μμ.

Τίποτε φρέσκο, τίποτε ουσιαστικό, τίποτε ενθαρρυντικό, τίποτε εκτός πολιτικής, τίποτε για τον πολιτισμό, τίποτε για τους νέους, τίποτε για τους σοβαρούς, έντιμους και σκληρά εργαζομένους έλληνες πολίτες.

Και στην απεργία πρώτοι και καλύτεροι. Ευκαιρία για τσάμπα ξεκούραση.

Αντιφάσεις και άθλια πραγματικότητα μιας κοινωνίας που τη διαμόρφωσαν σε αγαστή σύμπνοια με τους πολιτικούς στα μέτρα της αθλιότητάς τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου