Οι κανόνες ορθής διαχείρισης επιβάλουν ενιαία πολιτική απέναντι στους πελάτες. Για παράδειγμα όλοι οι πελάτες μιας επιχείρησης πληρώνουν ακριβώς το ίδιο ποσό για την ίδια ποιότητα υπηρεσιών. Καμιά εξαίρεση.
Η επιχείρηση δεν έχει κανένα λόγο να γνωρίζει από πού κρατά η σκούφια του κάθε πελάτη και τι εισοδήματα έχει.
Αντίθετα το κράτος έχει υποχρέωση να γνωρίζει με ακρίβεια αν ο κάθε πολίτης έχει τα μέσα να διαβιεί αξιοπρεπώς και να εργάζεται ακατάπαυστα ώστε να ανταποκρίνεται στις ανάγκες των πολιτών.
Το άθλιο σημερινό κράτος αντί να λειτουργεί με γνώμονα το συμφέρον των πολιτών ενεργεί και λειτουργεί με γνώμονα τα συμφέροντα του συστήματος και των μελών του. Αναμιγνύει επιμελώς και συστηματικώς την κοινωνική πολιτική με τους κανόνες της ορθολογικής διαχείρισης επιχειρηματικών δραστηριοτήτων. Μοναδικός στόχος του είναι η επιβίωση τους συστήματος και η διαπλοκή ώστε να εξασφαλίζονται οι στυλοβάτες του συστήματος. Ποτέ το κοινωνικό συμφέρον.
Επίκαιρο παράδειγμα: Το πετρέλαιο θέρμανσης πρέπει να κοστίζει όσο και το κίνησης. Το κράτος δίνει οικονομική ενίσχυση στους αποδεδειγμένου χαμηλού εισοδήματος πολίτες και μάλιστα περισσότερα σε όσους έχουν μεγαλύτερη ανάγκη θέρμανσης (π.χ. κατοικούν στις βόρειες περιοχές της χώρας).
Προϋποθέσεις εφαρμογής του μέτρου: Όλοι οι πολίτες υποβάλλον φορολογική δήλωση ηλεκτρονικά. Το κράτος είναι σε θέση να διασταυρώνει όλες τις πληροφορίες που διατηρεί σε ηλεκτρονική και μόνο μορφή (εισόδημα, περιουσιακά στοιχεία, οικογενειακή σύνθεση, κατάσταση υγείας κλπ.), ώστε οι αποφάσεις του να είναι δίκαιες.
Αποτέλεσμα: Τέρμα στο λαθρεμπόριο καυσίμων. Υποστήριξη μόνον όσων έχουν μικρά εισοδήματα και πραγματική ανάγκη. Ενεργοποίηση των άχρηστων κοινωνικών υπηρεσιών. Ανασύνταξη, αξιοκρατική και αποτελεσματική λειτουργία του δημόσιου τομέα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου