25 Ιανουαρίου 2012

Και φούμα φούμα, που λέει και το τραγούδι …

Τη Κυριακή   Ιανουάριου 2012 πήγαμε να φάμε σε ένα εστιατόριο στο Πόρτο Ράφτη.

Ύστερα από κάποια λεπτά αφότου εγκατασταθήκαμε στο τραπέζι μας διαπιστώσαμε ότι δύο κυρίες σε ένα τραπέζι κάπνιζαν. Πήγα στο τραπέζι τους και τους ζήτησα να μη καπνίζουν. Το έκαναν χωρίς συζήτηση.

Επιστρέφοντας στο τραπέζι μου διαπίστωσα ότι είχε ήδη παραλάβει τασάκι για να καπνίσει ένας άλλος κύριος από διπλανό μας τραπέζι, μέλος μιας 4-μελούς παρέας με δύο μικρά παιδιά.

Του ζήτησα να μην καπνίσει και αυτός. Δεν θα μεταφέρω τη συζήτηση, αλλά τελικά δεν κάπνισε.

Σχεδόν αφού είχαμε τελειώσεις το φαγητό μας, άρχισε να καπνίζει ένας κύριος ακριβώς απέναντί μου και ο οποίος προφανώς είχε αντιληφθεί τις συζητήσεις για το παράνομο κάπνισμα. Η παρέα του κυρίου ήταν τέσσερα ενήλικα μέλη, τα οποία δεν έδωσαν καμιά σημασία.

Σημειωτέον ότι επάνω στο τζάκι (αναμμένο) υπήρχε μάλλον μικρού μεγέθους σήμα «απαγορεύεται το κάπνισμα». Η αίθουσα δε, όχι μεγαλύτερη των 150 τμ.

Προφανώς αποτελούμε μειοψηφία, μάλιστα οχληρή για την πελατεία του καταστήματος. Προφανώς δεν πρέπει να ξαναπάμε για φαγητό, μια και θα πρέπει συνεχώς να ζητούμε από άλλους θαμώνες να εφαρμόζουν τον νόμο. Περιττό να πούμε ότι οι αρμόδιοι του μαγαζιών κάνουν τα στραβά μάτια και δεν εμπλέκονται για λόγους προφανείς, αλλά και επικροτούν με τη στάση τους την παρανομία.

Το μέγα ερώτημα είναι τι κάνουν οι αρχές και ιδιαίτερα το Δήμος και η δημοτική αστυνομία.

Αυτοί προφανώς επιδιώκουν πάση θυσία έσοδα και οι καπνιστές είναι οι χαϊδεμένοι πελάτες τους.

Άθλιες συμπεριφορές συμπολιτών μας και αρμοδίων.

Ζήτω η παρανομία και το «έτσι γουστάρω».


.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου