Μας βγάζουν από τα ρούχα μας, μας κάνουν έξαλλους …

Απεργούν πανεπιστημιακοί, δικαστικοί, ιατροί, οδηγοί δημοσίου, στρατιωτικοί, αστυνομικοί και βάλε .

Όλοι του σίγουρου  μεροκάματου  βρέξει, χιονίσει, κλαίνε και οδύρονται για τους χαμένους  παραδείσους . Για όλα εκείνα που πριν τρία χρόνια κατηγορούσαν ως μισθούς πείνας και  εξαθλίωσης.

Και θέλουν τώρα οι 1.200.000 άνεργοι να πληρώνουν για να διατηρήσουν αυτά που δεν ήθελαν και  αυτά που λοιδορούσαν και εξευτέλιζαν.

o tempora  o mores! (ω καιροί, ω ήθη!). Ή έχει ο καιρός γυρίσματα.

Κύριοι βολεμένοι και σίγουροι στις θέσεις σας, αναλογιστείτε τους χρέος και του άνεργους. Είστε η υποτιθέμενη ελίτ της .χώρας και  πρέπει  να δώσετε πρώτοι το παράδειγμα των θυσιών – των μικρών θυσιών που σας ζητεί η κυβέρνηση – προκειμένου να μην εξαθλιωθούν περισσότερο οι εξαθλιωμένοι.

Αφήστε τα πείσματα και γυρίστε στις προνομιούχες θέσεις σας, έστω και με περικοπές μισθών.