Στο σπίτι κυρίαρχοι του υπολογιστή, στο σχολείο μαθαίνουν τη δισκέτα …

«... Ένας κοινός εύκαμπτος δίσκος είναι κατασκευασμένος από λεπτό πλαστικό ιντσών, που έχει επαλειφθεί με οξείδια. Ο δίσκος προστατεύεται από έναν εξωτερικό φάκελο. Επειδή ο δίσκος είναι πολύ λεπτός, είναι πολύ εύκαμπτος. Ετσι πήρε το όνομα εύκαμπτος δίσκος (floppy disk)». Αν και η συνέχεια θα μπορούσε να είναι «και αυτή τη στιγμή βρίσκεται στο μουσείο, αφού η χρήση του έχει εγκαταλειφθεί», το Κεφάλαιο 5 του σχολικού εγχειριδίου «Τεχνολογία Επικοινωνιών» της Β΄ Λυκείου, συνεχίζει με τα υπόλοιπα «σύγχρονα» μαγνητικά και οπτικά μέσα αποθήκευσης δεδομένων, όπως τα CD ROM και οι πλαστικές δισκέτες 5.25΄΄. «Ιστορική αναδρομή;» αναρωτιέται εύλογα κάποιος, ανατρέχοντας στις 470 σελίδες της πολυτελούς έκδοσης για μια οποιαδήποτε αναφορά στο Ιντερνετ ή τα κοινωνικά δίκτυα.

Μάταια. Το βιβλίο του Μαρκ Σάντερς, που για κάποιο μυστήριο λόγο κρίθηκε κατάλληλο για το ελληνικό σχολείο του 2013, είναι γραμμένο το 1991 (η ελληνική απόδοση είναι του 1998), περισσότερα από 20 χρόνια πριν, πραγματικός «αιώνας» για τις εξελίξεις στο πεδίο της τεχνολογίας …» (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11 Οκτωβρίου 2013).

Δείγμα της άθλιας διοίκησης και της στοργικής αγκαλιάς του δημοσίου που στεγάζει κάθε άσχετο και παρωχημένο μυαλό. Και οι διαδικασίες του οποίου εκσυγχρονίζονται όχι όταν είναι απαραίτητο, αλλά όταν θέλει ο επί κεφαλής που λέγεται υπουργός;

Καφρίλα από άκρου εις άκρη.

Επιμένουμε: Δώστε την ευθύνη οργάνωσης και λειτουργίας των σχολείων στους γονείς. Δείτε τις σχετικές αναρτήσεις http://simpleandclear.blogspot.gr/2007/10/blog-post_31.html και http://simpleandclear.blogspot.gr/2010/03/blog-post_04.html, ενώ υπάρχουν και άλλες.