Ταλαιπωρία ασθενών ή οικείων τους για συνταγογράφηση ….

Με καθυστέρηση δύο δεκαετιών περίπου εισήχθη και στην Ελλάδα μια μορφή ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, με καλά όπως φαίνεται  αποτελέσματα για τα οικονομικά του κράτους. Εμείς θα πούμε και των πολιτών, δεδομένου ότι απαλλάχτηκαν σε μεγάλο βαθμό από τα άχρηστα υπερσυνταγογραφούμενα φάρμακα για να ενισχύεται σκανδαλωδώς και παρανόμως το εισόδημα των ιατρών.

Ωστόσο το σύστημα είναι μάλλον αντιγραφή των διαδικασιών του παρελθόντος και δεν παραπέμπει σε εκσυγχρονισμό.

Στις περιπτώσεις χρονίως πασχόντων το σύστημα Υγείας θα πρέπει να συνταγογραφεί τα φάρμακα συνολικά για όλη τη χρονική περίοδο μεταξύ επαναξιολογήσεων της κατάστασης του ασθενούς από ιατρό, π.χ. κάθε 6 μήνες.  Δεν καταλαβαίνουμε γιατί πρέπει  ο ασθενής ή κάποιος οικείος του  να πηγαίνει ενδιαμέσως σε ιατρό προκειμένου να πάρει τη συνταγή, όπως συμβαίνει σήμερα.

Αν παρ’ ελπίδα το σύστημα Υγείας επιμένει στις πολλές εγκρίσεις μεταξύ των ιατρικών αξιολογήσεων, τότε τη χορήγηση των εγκρίσεων μπορούν να αναλάβουν υπολογιστές. Έτσι θα εξαφανιστούν άσκοπες ουρές, αναμονές, μετακινήσεις, έξοδα, εκνευρισμός και ο ελληνικός παραλογισμός, των αρμοδίων δυναστών μας.

Δεν καταλαβαίνουμε γιατί ένας ιατρός πρέπει  να κάνει γραμματειακού τύπου εργασία, καθηλωμένος στη βάρδια του σε ένα υπολογιστή χωρίς λόγο και ενώ θα μπορούσε να ασχοληθεί με άλλες περισσότερο παραγωγικές δραστηριότητες (εξετάσεις ασθενών, συνεργασία με ομολόγους, έρευνα, διάβασμα, ακόμα και ξεκούραση).

Θα παραμένει πάντοτε το πρόβλημα της διαχείρισης ασθενών, των οποίων το πρόβλημα της υγείας τους απαιτεί τη συνεργασία περισσότερων της μιας ειδικότητας. Για τις περιπτώσεις αυτές δεν γνωρίζουμε να υπάρχουν ακόμα αποτελεσματικές διαδικασίες.

Περιμένουμε τις απαντήσεις των αρμοδίων και περισσότερο από όλα τη δρομολόγηση αποτελεσματικών λύσεων.