Συζητώντας με αγαπητό φίλο πριν μερικές ημέρες μου έλεγε ότι
πρέπει η Ελλάδα να κάνει τη Κωνσταντινούπολη ελληνική.
Μέγα πάθος. Μέγας πόθος. Ακατόρθωτα όμως.
Η Κωνσταντινούπολη είναι μια τερατούπολη πλέον των
20.000.000 κατοίκων, η πλειονότητα των οποίων είναι εξ ανατολών και κουρδικής
προέλευσης (αν δεν κάνουμε λάθος, λόγω της περιορισμένης πληροφόρησης και από
ελληνικές και τουρκικές πηγές).
Λογικά λοιπόν το θηρίο αυτό ούτε κατακτάται, ούτε διαχειρίζεται
με λογικό τρόπο.
Αν δούμε βέβαια τα πράγματα ποιο ψύχραιμα, Κωνσταντινούπολη
για εμάς τους έλληνες είναι η παλιά Βυζαντινή πολιτεία και οι θύλακες
ελληνισμού πέριξ αυτής. Κωνσταντινούπολη δεν είναι όλες οι εκτάσεις πέριξ αυτής
και όλος ο όγκος των κατοίκων της.
Λογικά λοιπόν η Κωνσταντινούπολη, η δική μας
Κωνσταντινούπολη πρέπει να διατηρήσει το Βυζαντινό και τον Ελληνικό χαρακτήρα,
τα μνημεία, τις εστίες ελληνισμού και κυρίως το πνεύμα του Βυζαντίου και του
Ελληνισμού. Και αυτό μπορεί να επιτευχθεί με σημαντική και διαρκή παρουσία
ελλήνων και φιλελλήνων.
Εγώ ως Μικρασιάτης εκ γένους, νοιώθω πάντοτε την
Κωνσταντινούπολη ως κοιτίδα Ελληνισμού. Βλέποντας σε φωτογραφίες το Βόσπορο και
διαβάζοντας ιστορία και ιστορίες.
Βέβαια τα πράγματα δεν είναι καθόλου απλά. Αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε.
ΥΓ: Δείτε και το σχόλιο του 2010 http://simpleandclear.blogspot.gr/2010/10/blog-post_5977.html
(υπάρχουν και άλλες σχετικές αναφορές)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου