Άθλοι τραπεζών …

Με ειδοποίησαν από την τράπεζα να παραλάβω νέα κάρτα, σε αντικατάσταση υπάρχουσας.

Χρειάστηκαν 40 περίπου λεπτά για να ολοκληρώσουμε, εγώ και η υπάλληλος,  τις διαδικασίες, συμπεριλαμβανομένης της αύξησης του ανωτάτου ορίου χρεώσεων από 5500 σε 7500 € (πράγμα απαραίτητο λόγω φόρων και καταστάσεων υγείας που απαιτούν πολύ μεγάλες δαπάνες).

Χρειάστηκε να υπογράψω περίπου 8 φορές.

Να δηλώσω (νέο) ότι δεν είμαι ή ήμουν πρωθυπουργός ή περιφερειάρχης ή δήμαρχος και άλλα πολλά.

Χρειάστηκε να φωτοτυπήσουν ίσως για 20^η φορά στην ίδια τράπεζα την ταυτότητά μου.

Χρειάστηκε να φωτοτυπήσουν το αντίγραφο που τύπωσα από το ΤΑΞΙΣ, του εκκαθαριστικού της εφορίας μου.

Χρειάστηκε να κάνω αίτηση και να υπογράψω για να έρχεται η σχετική αλληλογραφία στη δ/νση κατοικίας μου, πράγμα που συνέβαινε κάποτε.

Χρειάστηκε να δηλώσω τι ποσό περίπου διαθέτω στους λογαριασμούς μου στην τράπεζα.

Πρόκειται για θαυμάσια γραφειοκρατία, μια και κανένας θα ανατρέξει στα αρχεία της τραπέζης, πρόκειται για χαμένο χρόνο, καμιά διασφάλιση και χάσιμο χρόνου υπαλλήλων.

Τα πράγματα θα ήταν εξαιρετικά απλά, αν εγώ ο ίδιος έθετα το όριο δαπανών – δεδομένου ότι μεγάλο μέρος των τραπεζικών και άλλων συναλλαγών πραγματοποιώ από το σπίτι μου μέσω web banking - με υποχρεωτική συμφωνία μου, ότι θα σεβαστώ τα όρια και τις υποχρεώσεις μου και ότι δύναμαι να αντεπεξέλθω.

Οι υπολογιστές θα ανελάμβαναν να παρακολουθούν την πορεία των συναλλαγών μου και να σταματήσουν την πρόσβασή μου, αν υπερέβαινα όρια και αθετούσα τις υποσχέσεις μου.

Δεν ξέρω ποιος πρέπει  να θλίβεται, να πάρει το φραγγέλιο, να απολύσει αμέσως τους ιθύνοντες και να καθαρίσει τη χώρα από την κόπρο του Αυγείου, που ασελγεί εις βάρος των πολιτών και αυτών που ταΐζουν όλους αυτούς τους καρεκλοκένταυρος.