Προς λάβρους, αγανακτισμένους, τσαμπουκάδες και ηρωικούς διαπραγματευτές …

Μετά τις 25 Ιανουαρίου 2015 η Ελλάδα βρίσκεται σε μια νέα πραγματική και όχι εικονική πραγματικότητα.

Νέοι άρχοντες έχουν καταλάβει τα πόστα και έχουν στρογγυλοκαθίσει στις αναπαυτικές, αξιαγάπητες και αποδοτικές ειδικές κυλιόμενες καρέκλες του δημοσίου. Το από πολλά χρόνια και ζαμάνια όνειρό τους έγινε επί τέλους πραγματικότητα.

Το δώρο αυτό παραχωρήθηκε από το 35% του Ελληνικού εκλογικού σώματος, ασφαλώς στα πλαίσια δημοκρατικών διαδικασιών.

Οι νέοι ηγέτες μας καλούνται να διαπραγματευτούν με τους εταίρους μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δανειστές, προς όφελος των πολιτών και της χώρας και την έξοδο από τη δραματική στασιμότητα και τη χωρίς αναπτυξιακές προοπτικές παγίδα στην οποία έχουμε εγκλωβιστεί.

Η λογική λέει ότι όταν διαπραγματεύεσαι και μάλιστα βρίσκεσαι στη θέση του δανειζόμενου, με πολύ μικρές προοπτικές αποπληρωμής του χρέους, πρέπει να είσαι σε θέση να αντιμετωπίζεις τις διαπραγματεύσεις με λογική, προσοχή, κατανόηση των επιχειρημάτων της άλλης πλευράς, ευγένεια, χιούμορ, εξυπνάδα, πραότητα, αυστηρότητα, συνέπεια. Να γνωρίζεις τις εναλλακτικές λύσεις, να έχεις συγκεκριμένη και καλά επεξεργασμένη στρατηγική. Να δίνεις την εικόνα του λογικού συνομιλητή και – ιδανικά - ότι τα συμφέροντά σου είναι και συμφέροντα της άλλης πλευράς.

Τέλος το σημαντικότερο όλων είναι ότι πρέπει να κατανοείς ότι είσαι διαπραγματευτής για λογαριασμό των πολιτών και όχι του εαυτού σου ή για ίδιο συμφέρον. Και πρέπει να πείθεις τους πολίτες που σε εμπιστεύτηκαν, ότι το προσωπικό σου συμφέρον δεν ταυτίζεται με τα συμφέροντα και τις απόψεις της άλλης πλευράς ή μια σκοτεινής άλλης.

Τυχόν αστοχίες και άσχημη κατάληξη, θα έχουν δραματικό αντίκτυπο στους πολίτες και το μέλλον τους. Ίσως και στο δικό σου, αλλά κανείς προφανώς δεν το πιστεύει!

Και θυμηθείτε: Μόνον η γλώσσα και το ανδρικό μόριο έχουν χαλινό.