Ένα από τα μείζονα προβλήματα των κυβερνήσεων και της
διοίκησης είναι η «διαπλοκή» μεταξύ επιτελικού σχεδιασμού, δημόσιας διοικήσεως
και καθημερινής διαχείρισης.
Στο απαρχαιωμένο ελληνικό σύστημα αυτά συνυπάρχουν ή
καλύτερα τα διαχειρίζεται ένας υπουργός αφέντης και είναι προφανές ότι επιβάλλονται
οι απόψεις του, δεν φαίνεται να είναι σε
θέση να παρακολουθεί τις διεθνείς εξελίξεις και γονατίζει κάτω από το βάρος των
καθημερινών προβλημάτων. Στην εικόνα αυτή μπορείτε εύκολα να προσθέσετε τις πιέσεις
των ΜΜΕ και των κάθε είδους διαπλοκών που λειτουργούν, αναπτύσσονται και
επιβάλλονται κατά βούληση.
Η διοίκηση πρέπει να είναι εντελώς αυτόνομη και να επιβάλλει
τους νόμους και τις προβλέψεις των. Ασφαλώς μπορεί και πρέπει να κάνει και εισηγήσεις
για βελτιώσεις, εκσυγχρονισμό, καινοτομίες και αποτελεσματικότητα.
Οι πολιτικές, οι στρατηγικές, οι τακτικές και τα προγράμματα
πρέπει να διαμορφώνονται σε επιτελικό επίπεδο από αυστηρά επιλεγμένα επιτελεία,
μηχανισμούς προοπτικής διερεύνησης, συνεχούς αξιολόγησης και αποτίμησης των
αποτελεσμάτων και φυσικά εξειδικευμένες ομάδες και φορείς, δημόσιους ή
ιδιωτικούς .
Αυτά που επιχειρεί τώρα η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι
σοβαρές μεταρρυθμίσεις και καινοτομίες. Είναι εξωραϊσμός αλλά Γεωργάκη
Παπανδρέου, που δεν απέδωσε τίποτε και οδήγησε στην επαναφορά του παλαιού μοντέλου
διακυβέρνησης της περιόδου Σαμαρά.
Και δυστυχώς δεν ακούσαμε τίποτε – ίσως να ακούσουμε στις προγραμματικές
δηλώσεις της κυβερνήσεως – για αποκέντρωση και ανάθεση αρμοδιοτήτων και πόρων.
Οι περισσότεροι υπουργοί θα αυτονομηθούν, θα κουραστούν γρήγορα,
θα περιπέσουν στη δίνη της καθημερινότητας και θα λυγίσουν κάτω από τον όγκο
των μικρών προβλημάτων που θα πρέπει να διαχειριστούν.
Σύντομα επίσης θα βραχυκυκλωθούν από τους διαπλεκόμενους, τις
συντεχνίες, τους καθημερινούς απεργούς και την επίκληση των αριστερών ιδεοληψιών
τους.
Το μέλλον δεν προοιωνίζεται ρόδινο, ούτε καν ευχάριστο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου