Πολιτική εναντίον λογικής και καθημερινότητας …

Επιμόνως ο κυβερνητικός πανζουρλισμός και ο θαυμάσιος νέος πρωθυπουργός κ. Αλέξης Τσίπρας προσπαθούν να πείσουν τους Έλληνες, αλλά και τους συνομιλητές τους στην Ευρώπη και τον Κόσμο, ότι όλα τα προβλήματα είναι θέματα πολιτικής και όχι τέχνης και επιστήμης, αριθμών, στρατηγικών, τακτικών, με αρχές, στόχους, αξιοκρατία, αξιολόγηση και αποτελεσματικότητα.

Αυτό είναι μάλλον λογικό αν σκεφτεί κανείς ότι όλα τα κυβερνητικά στελέχη έχουν υπηρετήσει επαξίως το σύστημα των καταλήψεων, των αμφιθεάτρων των παράλογων και κατ’ όνομα ελληνικών πανεπιστημίων, των πορειών, και των κάθε είδους διαμαρτυριών στους δρόμους.

Αυτό είναι λογικό γιατί κανείς από τα θαυμάσια στελέχη της νέας κυβερνήσεως και των νέων στελεχών της δημόσιας διοίκησης δεν φαίνεται να έβαλαν ποτέ κάτω χαρτί και μολύβι, να σχεδιάσουν, να δημιουργήσουν, εφαρμόσουν και να αποτιμήσουν.

Και εκεί έγκειται η εξαιρετικά μεγάλη απόσταση που χωρίζει τις λογικές της Ελληνικής κυβέρνησης και των ομολόγων μας στην Ευρώπη. Εκείνοι είναι ρεαλιστές, εμείς αιθεροβάμονες. Εκείνοι είναι υπόλογοι απέναντι στους πολίτες τους, εμείς τους γράφουμε στα παλαιότερα των υποδημάτων μας. Εκείνοι πασχίζουν καθημερινά να βελτιώσουν τη ζωή των πολιτών τους (με εξαιρετικά αποτελέσματα), εμείς τους εξευτελίζουμε στις ουρές αναμονής και τα χαμένα μεροκάματα. Εκείνοι απολογούνται συνεχώς στους πολίτες για κάθε απόφασή τους, εμείς θυμόμαστε την ύπαρξή τους, μόνον όταν αγορεύουμε στα διαπλεκόμενα μαζί τους κωλοκάναλα της τιβί και των ραδιοφώνων και φυσικά την προεκλογική περίοδο..

Έτσι μάλλον είναι όνειρο θερινής νυκτός να ελπίζουμε ότι θα βρεθεί λύση στο δράμα της Ελλάδος του 2015.

Η μόνη περίπτωση διασώσεως της Ελλάδας είναι να επικρατήσουν τα φιλεύσπλαχνα αισθήματα των Ευρωπαίων και των ΗΠΑ και να ανεχθούν μέχρις ενός σημείου τον αριστερό πανζουρλισμό των κομμουνιστών καπιταλισμών και των ανεύθυνων καθηγητών της σημερινής κυβερνήσεως και έτσι να προσπαθήσουν να διασώσουν τους Έλληνες από τη μαζική εξαθλίωση και ίσως και την εξόντωση.