Εντυπώσεις από ένα σύντομο ταξίδι στο Βόλο …

Πήγαμε στο Βόλο από 10 έως 12 Νοεμβρίου 2015. Ο καιρός ήταν εξαιρετικός και έκανε το ταξίδι άνετο και ευχάριστο. 

Έχοντας αναμνήσεις από παραμονή στο Βόλο επί διετία ήταν εύλογο να αισθάνεται κανείς άνετα, ευχάριστα και ότι βρίσκεται σε οικείο περιβάλλον. Έχουν όμως απομείνει ελάχιστα πράγματα από τις αρχές της δεκαετίας του 60.

Ό Βόλος μετατράπηκε από μια ανθρώπινη και γλυκιά μικρή πόλη που ανέκαμπτε από τους ισοπεδωτικούς σεισμούς του 1956, σε μια αλαζονική μεγαλούπολη-χωριό με παρόντα ορισμένα από τα καλά στοιχεία του τότε και 5-όροφες πολυκατοικίες σχεδόν παντού, σε αντικατάσταση επί Χούντας των μικρών διώροφων οικιών με μικρό κήπο που πλήρωσε όλη η Ελλάδα, για να στεγαστούν οι Βολιώτες σεισμοπαθείς.

Τώρα που πλούτηναν οι περισσότεροι έγιναν αλαζονικοί, δεν είναι πια νοικοκύρηδες όπως παλιά και φαίνεται να μην νοιάζονται καθόλου για αισθητική, το δημόσιο χώρο, τη καθαριότητα, το περιβάλλον και την ποιότητα.

Μας έκαναν εντύπωση μερικά πράγματα που εντοπίσαμε και ιδού:

1. Το λιμάνι εξακολουθεί να δέχεται λύματα και να μυρίζει ως βόθρος
2. Η πόλις είναι  εχθρική για άτομα που κινούνται με αμαξίδια, αναπηρικές καρέκλες και μητέρες με μικρά παιδιά και σε καρότσια
3. Η παράνομη στάθμευση είναι καθεστώς ακόμα και πέριξ του δημαρχιακού μεγάρου
4. Η παραλία του Βόλου πρέπει να επεκταθεί μέχρι τον Άγιο Κωνσταντίνο, αυξάνοντας έτσι την επιφάνεια του μικρού Πάρκου Βόλου, προσφέροντας νέες δυνατότητες για ένα καλύτερο (αν βέβαια επικρατήσουν καινοτόμες ιδέες) μέτωπο προς τη θάλασσα. Εναλλακτικά θα μπορούσαν να δημιουργηθούν πισίνες με θαλασσινό νερό για τη χρήση των πολίτων του Βόλου, σε συνδυασμό με πυκνή βλάστηση και δένδρα
5. Τα περισσότερα κτήρια δεν έχουν καμιά προσωπικότητα και η πόλις μοιάζει να είναι   ένα συνονθύλευμα, παρά ένα συγκροτημένο σύνολο.
6. Η θέση που επιλέχθηκε για το πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, δίπλα στις παραταγμένες καθ’ όλο το μήκος της παραλίας καφετέριες, είναι στρατηγική, αλλά ακατάλληλη για πανεπιστήμιο
7. Η διαδρομή από τον αυτοκινητόδρομο Αθηνών-Θεσσαλονίκης, προς Βόλο μέσω Νέας Αγχιάλου είναι ευχάριστη, πρέπει να διαφημιστεί δεόντως, αλλά πρέπει και να βελτιωθεί το οδόστρωμα, ιδίως στο σκέλος μέχρι τη Νέα Αγχίαλο

Αυτά τα ολίγα, ως μνημόσυνο στην Πόλη του 1960 που αγαπήσαμε.