Είδαμε το πανεπιστήμιο Αθηνών (Πανεπιστημιούπολη) και φρίξαμε …

Στις 11 Μαΐου 2016 πήγαμε (ως πρώην μέλος ΔΕΠ του ΕΚΠΑ) στο Φυσικό Τμήμα του παν. Αθηνών στην Πανεπιστημιούπολη, για να λύσουμε ένα τεχνικό πρόβλημα υπολογιστή και πήγαμε ως το Χημικό Τμήμα για την αγορά αναλωσίμων.

Η διαδρομή από το κτήριο 5 του Φυσικού Τμήματος έως το Χημικό Τμήμα, μέσω διασυνδεδεμένων κτηρίων ήταν αποκαλυπτική.

Όλοι οι τοίχοι καλυμμένοι με αφίσες, μπογιατισμένοι με συνθήματα – είναι άλλωστε και προεκλογική φοιτητική περίοδος – πατώματα που έχουν να καθαριστούν χρόνια, μπογιές παντού και χυμένοι καφέδες, φοιτητές με περίεργες εμφανίσεις και η αποκάλυψη στο καφενείο του Χημικού Τμήματος: Φοιτητές στις 12:00 περίπου το μεσημέρι να παίζουν χαρτιά! Δεν ξέρουμε αν εγκρίνουν οι γονείς τους, αλλά μάλλον δεν τους νοιάζει.

Σε σημεία της διαδρομής φαίνεται το φυσικό πράσινο του περιβάλλοντος δάσους που βρίσκεται σε κακή κατάσταση τραυματισμένο για της ανάγκες στάθμευσης αυτοκινήτων. Σκουπίδια παντού και προφανής η εγκατάλειψη στη τύχη του.

Αυτή δεν είναι εικόνα πανεπιστήμιου.

Έχουμε πάει σε πολλά πανεπιστήμια του εξωτερικού και παντού βασιλεύει η τάξη, η φροντίδα, η αισθητική, οι επιστήμες, οι ζωηρές φοιτητικές συναντήσεις και δραστηριότητες, η  αίσθηση σκληρά εργαζομένων φοιτητών και δασκάλων και η έγνοια για πρόοδο, επιτυχίες, κατάκτηση γνώσεων και ενός ελπιδοφόρου μέλλοντος.

Αυτά που είδαμε στις 11 Απριλίου 2016, είναι εικόνες παρατεταμένης εγκατάλειψης, απουσίας ηγεσίας και παρακμής με προφανή ευθύνη των πρυτανικών αρχών.

Προφανώς τα προβλήματα είναι πλέον δυσεπίλυτα και η κατάσταση ίσως μη αναστρέψιμη.