2 Μαΐου 2016

Μεταξύ σφύρας και άκμονος οι Έλληνες και η Ελλάδα ...

Μεταξύ σφύρας και άκμονος οι αποκρατικοποιήσεις ...
×

Σε νέα φάση αβεβαιότητας εισέρχεται το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων, καθώς η κλιμάκωση της πολιτικοοικονομικής αστάθειας υπονομεύει το επενδυτικό ενδιαφέρον για εν εξελίξει διαγωνισμούς και υποσκάπτει τη δυνατότητα ολοκλήρωσης όσων έχουν προχωρήσει. Με δεδομένο πως ορισμένοι εξ αυτών εμφανίζονταν, ούτως ή άλλως, θνησιγενείς, αμφισβητείται πλέον ευρέως η δυνατότητα του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ) να φέρει έσοδα ύψους 6,4 δισ. ευρώ έως τα τέλη του 2018. Επιπλέον αβεβαιότητα προκαλεί και η κυοφορούμενη ίδρυση του Νέου Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων. Το ΤΑΙΠΕΔ θα υπαχθεί μεν σε αυτό, πλην όμως οι δανειστές απαιτούν την ολοκλήρωση της αξιοποίησης όλων των περιουσιακών στοιχείων που βρίσκονται στο χαρτοφυλάκιό του και πιέζουν μάλιστα και για την προσθήκη στο ΤΑΙΠΕΔ και όχι στο νέο ταμείο πρόσθετων συμμετοχών του Δημοσίου σε περίπτωση που δεν προχωρήσουν τα εναλλακτικά μοντέλα αξιοποίησής τους, που προωθεί η κυβέρνηση … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ, 01.05.2016 : 09:05).

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά.

Τι ακριβώς συμβαίνει παιδιά στην Ελλάδα.

Καταλαβαίνουμε ότι η κυβέρνηση κάνει ότι θέλει και ο εκλεκτός πρωθυπουργός μας κ. Αλέξης Τσίπρας και οι άτεγκτοι και στρατευμένοι υπουργοί του εκτελούν κατά γράμμα το πρόγραμμα που έχουν για την Ελλάδα:
Την Ανεργίτσα.

Που είναι οι οικονομικοί παράγοντες της Ελλάδας; Που είναι οι επιστήμονες; Που είναι οι νουνεχείς εργαζόμενοι; Που είναι οι πνευματικοί ταγοί; Που είναι οι άνεργοι και χωρίς προοπτική για 7 χρόνια, νέοι; Που είναι οι σύμμαχοι και συνεργάτες μας; Που είναι οι γονείς που αναθρέφουν και μεγαλώνουν τα παιδιά τους; Που είναι τα πρώην σημαντικά στελέχη των δομών της χώρας και τώρα συνταξιούχοι; Που είναι οι μητέρες που ζουν το δράμα των άνεργων μεγάλων πια παιδιών τους περισσότερο από όλους; Που είμαστε όλοι εμείς που διαφωνούμε και έχουμε διαφορετική άποψη και σχέδια για το παρόν και το μέλλον;

Και αυτή την Άνοιξη Ραγιάδες;

Ποιος θα το λέγε, ότι τρέχουμε χωρίς φρένα στην κατηφόρα και αδιαφορούμε για την πλήρως προδιαγεγραμμένη πορείας μας;

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου