Όταν βρεθήκαμε για πρώτη φορά στη Γιουγκοσλαβία το 1972, εκπλαγήκαμε
διαπιστώνοντας τη μεγάλη φτώχια και τι γεγονός ότι οι άνθρωποι που ήξεραν μια ξένη
γλώσσα μιλούσαν γερμανικά και το ξένο νόμισμα που κυκλοφορούσε ήταν το γερμανικό
μάρκο.
Σήμερα όμως, εξαιτίας των ανερμάτιστων επιλογών της κυβέρνησης Κάμερον, το ΗΒ, η μεγάλη αυτή δύναμη, κατόρθωσε να αυτοαπομονωθεί και να αυτοεξαιρεθεί από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και έτσι η Γερμανία προχωρά πλέον σχεδόν ανεμπόδιστη στα στρατηγικά της σχέδια.
Αναρωτηθήκαμε λοιπόν, γιατί ο Χίτλερ προσπάθησε να υποτάξει
τη Γιουγκοσλαβία, όπως άλλωστε και τις άλλες χώρες με πόλεμο και δεν το έκανε
μέσω οικονομικών σχέσεων. Το μόνο που κατάφερε ήταν η επική αντίσταση, οι
εκατόμβες των αθώων θυμάτων, η τεράστια καταστροφή υποδομών και τελικά και η
καταστροφή της ίδιας της Γερμανίας.
Φαίνεται ότι η επιβολή μέσω της οικονομικής ευρωστίας,
οργάνωσης, σκληρής δουλειάς, αφοσίωσης στους στόχους και στρατηγικών επιλογών,
επέφεραν εν τέλει μετά από 60 περίπου χρόνια, την επιβολή της Γερμανίας στον Ευρωπαϊκό
χώρο και την ανέδειξαν, με νόμιμους και δημοκρατικούς τρόπους ηγέτιδα δύναμη
στη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Η Γερμανική επιβολή πραγματοποιήθηκε στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής
Ενώσεως και με τη σύμφωνη γνώμη των Ευρωπαίων εταίρων και της πέραν του Ατλαντικού
ηγέτιδας δύναμης των ΗΠΑ.
Όμως εντός της ΕΕ υπάρχουν οι άλλες μεγάλες δυνάμεις που
αποτελούν αντίβαρο στα επεκτατικά σχέδια της Γερμανικής ελίτ και τα τυχόν σχέδια
ολοκληρωτικής επιβολής της.
Οι δυνάμεις αυτές είναι η Γαλλία, η Ιταλία, δευτερευόντως η
Ισπανία και φυσικά το πάντοτε δυναμικό, αξιόπιστο, άριστα οργανωμένο και με
δημοκρατικές διεργασίες – αν και μοναρχία – Ηνωμένο Βασίλειο. Όλες όμως οι χώρες
αυτές έχουν σημαντικά προβλήματα και φαίνεται να έχουν παραιτηθεί από τις φιλοδοξίες
και την προσπάθεια ηγετικού ρόλου στα ευρωπαϊκά πράγματα.
Σήμερα όμως, εξαιτίας των ανερμάτιστων επιλογών της κυβέρνησης Κάμερον, το ΗΒ, η μεγάλη αυτή δύναμη, κατόρθωσε να αυτοαπομονωθεί και να αυτοεξαιρεθεί από το Ευρωπαϊκό γίγνεσθαι. Και έτσι η Γερμανία προχωρά πλέον σχεδόν ανεμπόδιστη στα στρατηγικά της σχέδια.
Μακάρι να κάνουμε λάθος και τα πράγματα να μην έτσι όπως τα περιγράφουμε.
Θα χρειαστεί όμως πολύς χρόνος για να επέλθουν νέες ισορροπίες και να ξαναβρεί
η ΕΕ το βηματισμό της, ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του άχρηστου και επικίνδυνου
δημοψηφίσματος.
Ελπίζουμε επίσης το ΗΒ να αναζητήσει και να βρει νέα και άξια
ηγεσία, για το καλό του λαού του, της ενωμένης Ευρώπης και των Ευρωπαίων
πολιτών.
Θα ήταν ευχής έργο να διατυπώνονταν και άλλες απόψεις επί
του θέματος.
Πολύ σωστή ανάλυση! Η μόνη διαφωνία μου είναι σχετικά με τα "επεκτατικά σχέδια της Γερμανικής ελίτ". Δεν νομίζω ότι υπάρχουν τέτοια σχέδια. Υπάρχουν μόνο συμφέροντα (μικρά και μεγάλα) και αν δεν υπάρχουν τα θεσμοθετημένα αντίβαρα, όπως πολύ σωστά αναφέρεται, σίγουρα θα επικρατήσουν οι Γερμανοί. Το ίδιο θα συνέβαινε με τους Βρετανούς ή τους Γάλλους, εάν είχαν μια τέτοια οικονομική ευρωστία. Με τους Βρετανούς ίσως και χειρότερα, διότι μέχρι τώρα έχουν δείξει άτι παίζουν συχνά διπλό παιχνίδι, προσπαθώντας να αντλήσουν κέρδη από την ΕΕ χωρίς να παίρνουν ενεργό μέρος στους θεσμούς και τις υποχρεώσεις που τείνουν προς το "Ευρωπαϊκό όραμα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ σωστά λοιπόν χρειάζονται πολλαπλές εξουσίες με καθαρούς ρόλους, που λειτουργούν ως εξισορροπητικά αντίβαρα. Έτσι λειτουργούν όλες οι επιτυχείς συνομοσπονδίες.