3 Ιουνίου 2016

Η σήραγγα που «εξαφανίζει» τις Άλπεις από τον σιδηροδρομικό χάρτη της Ευρώπης …

Θα μπορούσε να γίνει λόγος για μίνι συνάντηση κορυφής, εάν οι ηγέτες της Γερμανίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελβετίας δεν βρίσκονταν στα 2.300 μέτρα βάθος, στους πρόποδες του ελβετικού όρους Γκότχαρντ.


Η πρώτη δοκιμαστική διαδρομή, χθες, στη μεγαλύτερη σιδηροδρομική σήραγγα του κόσμου, μήκους 57 χιλιομέτρων, αποτελεί ορόσημο για την ιστορία των ευρωπαϊκών μεταφορών, καθώς δεν συνδέει μόνο τα καντόνια Τιτσίνο και Ούρι, αλλά προωθεί τις μεταφορές στον καίριο άξονα Ρότερνταμ - Γένοβας. Οταν ολοκληρωθεί και το επόμενο μεγάλο έργο του άξονα, το 2020, η σιδηροδρομική σύνδεση Ζυρίχης - Μιλάνου θα είναι κατά 50 λεπτά συντομότερη.

Η κατασκευή της σήραγγας είχε αποφασιστεί με δημοψήφισμα το 1982 και επιταχύνθηκε λόγω της απόφασης, πάλι με δημοψήφισμα, να απαγορευθούν οι μεταφορές εμπορευμάτων από το αλπικό οδικό δίκτυο.

Το έργο κατασκευάστηκε εντός χρονοδιαγράμματος (17 χρόνια) και εντός οικονομικού προϋπολογισμού (12 δισ. δολάρια), αλλά έπεσε τραγικά έξω στον προϋπολογισμό του αίματος. «Θέλαμε να ολοκληρωθεί η σήραγγα χωρίς θύματα, αλλά δεν το καταφέραμε», αναγνώρισε χθες ο επικεφαλής της εταιρείας AlpTransit, θυγατρικής των ελβετικών σιδηροδρόμων SBB, καθώς στη διάρκεια της κατασκευής βρήκαν τον θάνατο 9 εργάτες.

Η σήραγγα θα παραδοθεί στην κυκλοφορία στις 11 Δεκεμβρίου 2016, μειώνοντας τον χρόνο ταξιδιού από τη Ζυρίχη έως το Μιλάνο κατά 15 λεπτά για τα εμπορεύματα και κατά 30 λεπτά για τους επιβάτες. Η ολοκλήρωση της επόμενης σήραγγας στους πρόποδες του Τσένερι, μήκους 15 χιλιομέτρων, το 2020, θα αυξήσει την εξοικονόμηση χρόνου στα 50 λεπτά … (
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΚΟΣΜΟΣ 06:50, 2 Ιουνίου 2016).

Τα βλέπουμε, ζηλεύουμε αφάνταστα και κλαίμε για τα χάλια μας και την ηγεσία μας.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου