Ένα μικρό πικρό σχόλιο για τα συμβαίνοντα στην Τουρκία ...

Ωραία. Ο πολύς και πραγματικά μεγάλος ηγέτης Ερντογάν, επικράτησε τελικά.

Οι αντίπαλοι και πραξικοπηματίες χλευάζονται, διαπομπεύονται, βασανίζονται και ίσως πληρώσουν με τη ζωή τους. Άγνωστος αλλά πολύ μεγάλος αριθμός θυμάτων πλήρωσε με τη ζωή του τις ηγετικές φιλοδοξίες των ηγητόρων του, πάντα για το καλό του (αν και πεθαμένος δεν μπορείς να θαυμάσεις τον πατριωτισμό και το μεγαλείο της προσωπικότητας και των αξιών τους).

Οι οπαδοί είναι στους δρόμους και δεν ξέρουμε πότε θα επανέλθουν στα καφενεία και στους «στρατώνες» τους. Το σύστημα αποσταθεροποιήθηκε και θα χρειαστεί πολύς χρόνος ίσως και χρόνια για να επανέλθει η ηρεμία και η πρόοδος.

Κάποιο μεγάλοι αναλυτές και προφέσορες της ενημέρωσης και παραπληροφόρησης πρέπει να μας πουν πόσο στοιχίζει στην Τουρκική οικονομία και στους πολίτες το πατατράκ αυτό, που ίσως και να εκπορεύτηκε από την εξουσία.

Η Τουρκία θα πάει χρόνια πίσω και η οικονομία της θα περάσει μεγάλες φουρτούνες. Ο κοσμάκης όμως θα την πλερώσει για ακόμα μια φορά στα πρότυπα του Αφγανιστάν, του ΙΡΑΚ, της Αιγύπτου, της Λιβύης,  της Συρίας και των άλλων κάποτε φιλήσυχων και προοδευτικών – αν και με το δικό τους τρόπο – κοινωνιών.

Δυστυχώς το πρόβλημα δεν περιορίζεται στην Τουρκία. Τώρα όλη η Ευρώπη και ο άλλος ευημερών κόσμος, ακουσίως ή εκουσίως έβαλε συνεταίρο το φόβο, τη βία και τη σχεδόν νομιμοποίηση των φόνων, στη καθημερινή ζωή. Και πλησιάζουν όλο και περισσότερο την Ευρώπη και τη καθεστηκυία τάξη.

Ο Θεός και ο Αλάχ να βάλουν το χέρι τους να καταλαγιάσει η βία και η μεγαλύτερη ίσως από όλες τρις πληγές, η απληστία.