… Από το 2010 στη χώρα σέρνεται ένα παραμύθι, που έχει πάρει τη θέση του στο πάνθεο της σύγχρονης ανοησίας. Στέκει δίπλα στα 600 δισεκατομμύρια του Σώρρα και τους αεροψεκασμούς που στόχο έχουν να κάμψουν το αντιστασιακό φρόνημα των Ελλήνων. Το παραμύθι αυτό υποστηρίζει ότι η χώρα μπήκε στα μνημόνια όχι επειδή το 2009 έκλεισε με δημοσιονομικές δαπάνες 54% έναντι εσόδων 39% του ΑΕΠ, αλλά επειδή η ΕΛΣΤΑΤ και η κυβέρνηση του 2010 φούσκωσαν τεχνητά και δολίως το έλλειμμα του 2009….(από το άρθρο «Η συντροφιά στον πάτο» του κ. Γ. Παγουλάτου στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ της 23ης Ιουλίου 2017).
Είναι εύλογο το ερώτημα ποιος θα κινήσει διαδικασίες εναντίον
όλων εκείνων που διώκουν ένα πολίτη ξανά και ξανά, ακόμα και όταν τα αποδεικτικά στοιχεία είναι
συντριπτικά υπέρ του διωκομένου και υπάρχουν αποφάσεις που τον δικαιώνουν.
Παράλληλα επεμβαίνουν και οι Θεσμοί εναντίον της χρεωκοπημένης Ελλάδος που την
υποχρεώνουν να σταματήσει κάθε δίωξη εναντίον αξιωματούχων με συγκεκριμένη
εντολή και μάλιστα να καταβάλλει η ίδια τα δικαστικά έξοδα.
Μια χώρα με τέτοιους μηχανισμούς απονομής της δικαιοσύνης
και ανίκανη να προστατεύσει τη νομιμότητα και την ευνομία, ενώ αφήνει ελευθέρους
κάθε είδους επικίνδυνους κακοποιούς για λόγους συνωστισμού, είναι επιεικώς για
τα σκουπίδια.
Έτσι δικαιώνεται και η προμετωπίδα του Ημερολογίου Απλά και
Κατανοητά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου