Προσωπικά θέματα, εκτός συζητήσεως …

Θυμάμαι ότι ως νέος είχα εκπλαγεί από τη συμμετοχή Ιταλίδων καλογριών σε δημοψήφισμα στην Ιταλία  (εποχή αρχών δεκαετίας 1970) για το δικαίωμα των Ιταλών στο διαζύγιο!

Εξακολουθώ να πιστεύω ότι σε θέματα που αφορούν τα άτομα και την εν γένει εξέλιξη της προσωπικότητάς τους και της προσωπικής τους ευτυχίας, δεν επιτρέπεται άλλα άτομα να έχουν άποψη. Σε αυτά ανήκουν η άμβλωση, η ευθανασία, η διάθεση οργάνων σώματος, η δωρεά σώματος, το δικαίωμα στο διαζύγιο. Ίσως και άλλα. Σε ορισμένα θέματα όπως της ευθανασίας, αλλά και σε άλλα θέματα και αν το άτομο δεν είναι σε θέση να αποφασίσει μόνο του, είναι θεμιτό οι αποφάσεις να λαμβάνονται από τους στενότερους συγγενείς του – κατόπιν υποδείξεων εντεταλμένων επιστημόνων.

Τρίτοι μπορούν να έχουν άποψη μόνον σε περιπτώσεις που οι ενέργειες ή οι αποφάσεις άλλων ατόμων, μπορεί να τους επηρεάσουν.

Ο διάλογος για τέτοια θέματα δεν έχει έννοια, εκτός αν πρόκειται για τη φιλοσοφική θεώρηση του θέματος.

Ο αντίλογος, ευπρόσδεκτος.