ΠΑΝΑΓΗΣ ΒΟΥΡΛΟΥΜΗΣ Ρήξη με το πελατειακό κράτος …

Σ​​τις αρχές του έκτου π.Χ. αιώνα, η Αττική κινδύνευε με ερήμωση. Αιτία ήταν τα χρέη. Οι οικονομικά ισχυροί μεγάλοι γαιοκτήμονες, που ήταν λίγοι, δάνειζαν στους υπόλοιπους με υποθήκη το σώμα τους. Οταν εκείνοι δεν μπορούσαν να εξοφλήσουν, γίνονταν δούλοι ή το έσκαγαν περνώντας τα σύνορα, καταφεύγοντας στη Βοιωτία, την Εύβοια και αλλού. Φυσικά οι περισσότεροι επέλεγαν τον εκπατρισμό, με αποτέλεσμα η Αθήνα να χάνει τον πληθυσμό της και παράλληλα να δημιουργείται μια κοινωνία αφεντάδων και δούλων, δίχως ενδιάμεσο στρώμα. Η οικονομία έφθινε, λιγόστευαν οι στρατεύσιμοι οπλίτες και αδυνάτιζε η πόλη … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 22.10.2017).

Ποιος θα το φαντάζονταν ότι θα επαναλαμβάνονταν σχεδόν η ίδια κατάσταση σήμερα με αριστερές, δεξιές και κυρίως ανεύθυνες κυβερνήσεις που έχουν ως μόνο οδηγό τους τη φιλοχρηματία, τη μέθη της εξουσίας και την εξαθλίωση κάθε πολίτη, αρκεί αυτοί να ζουν στα πλούτη και να εξασφαλίζουν τρυφηλή ζωή και προνόμια και εν ολίγοις δικαιώματα ζωής και θανάτου για κάθε πολίτη ακόμα και αυτούς που σέρνονται από πίσω τους προσδοκώντας να γλύφουν τα κόκκαλα που πετούν οι πλούσιοι αυθέντες και βρίσκουν ακόμα στους κάδους απορριμμάτων. Και παρά τις διαψεύσεις της κυρίας πλούσιας τεμπέλας και πηγαινοερχόμενης ανά τα οδούς και τα ρύμας του πλανήτη, έτσι χωρίς πρόγραμμα.

Νομίζουμε ότι έχει δίκιο ο κ. Βουρλούμης.

Το πρόβλημα είναι ποιος έχει στην αποσαθρούμενη και καταρρέουσα χώρα τις πνευματικές δυνάμεις και την έξωθεν καλή μαρτυρία ώστε να προτείνει και να πείσει τους παραζαλισμένους ως κοτόπουλα ορνιθοτροφείου πολίτες για απαραίτητες επιλογές και τη καλύτερη και αποτελεσματικότερη υποσχόμενη διακυβέρνηση.