Αλήθεια, πεθαίνουν οι δημοκρατίες; …

Με τον τίτλο «How Democracies Die» (Πώς κάποιες δημοκρατίες πεθαίνουν), κυκλοφορεί εδώ και λίγες ημέρες στην Αμερική ένα βιβλίο 320 σελίδων. Συγγραφείς του, οι καθηγητές στο Harvard Steven Levitsky και Daniel Ziblatt. Επί 20 χρόνια μελετούν τη λειτουργία πολλών δημοκρατιών στην Ευρώπη και τη Λατινική Αμερική. Το συμπέρασμά τους είναι δυσάρεστο. Ναι, πολλές δημοκρατίες πεθαίνουν. Το βιβλίο σχολιάζεται ευρύτατα. Διότι τα συμπεράσματά του συνδυάζονται με την παρούσα πολιτική κατάσταση στις ΗΠΑ, με τους κινδύνους που αποτελούν για την αμερικανική δημοκρατία ο πρόεδρος Τραμπ και ο τρόπος που ασκεί τις εξουσίες του.

Επειδή σε ένα ασυμμάζευτο μυαλό κυκλοφορεί η ιδέα της εκλεκτικής συγγένειας Ντόναλντ Τραμπ και Αλέξη Τσίπρα (βλ. Βίοι παράλληλοι, Ντόναλντ και Αλέξης, «Καθημερινή», 5 Ιουλίου 2017), παρακινήθηκα σε σχετική έρευνα μέσω Διαδικτύου. Αποτελέσματα: στην εποχή μας, όσες δημοκρατίες πεθαίνουν συνήθως δεν είναι από βίαιη ενέργεια, επανάσταση, πραξικόπημα, κίνημα, εμφύλιο πόλεμο (διαπιστώνουν οι χαρβαρντιανοί καθηγητές). Επέρχεται με σταδιακή διολίσθηση προς τον απολυταρχισμό. Αυτό, στις μέρες μας, συντελείται, σε διαφορετικούς βαθμούς, στη Ρωσία, στις Φιλιππίνες, στην Τουρκία, τη Βενεζουέλα, την Ουγγαρία, την Ουκρανία, την Πολωνία. Η διολίσθηση ξεκινάει από την εκλογική κάλπη. Δημοκρατίες, το πιο πιθανό σήμερα, είναι να σβήσουν στα χέρια παικτών που κατ’ αρχήν κέρδισαν την εξουσία με εκλογές … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ, 03.02.2018 : 21:16).

Τα σημάδια δεν είναι  καθόλου ευοίωνα.  

Οι Ευρωπαϊκές χώρες πορεύονται σε ομαλούς δρόμους της ευημερίας και της προόδου γιατί κατάφεραν να δημιουργήσουν θεσμούς που εξασφαλίζουν ευρεία συμμετοχή των πολιτών στις διεργασίες λήψεως αποφάσεων και ελέγχου των κυβερνήσεων σε κάθε βήμα τους. Με αποτέλεσμα να έχουν εισέλθει σε ενάρετους κύκλους και να ευημερούν.

Η Ελλάδα παραμένει ακόμα εγκλωβισμένη στο φαύλο κύκλο της και δεν διαφαίνονται προοπτικές εξόδου και προόδου. Η χώρα θα συνεχίσει να σέρνεται γιατί οι πολιτικές ελίτ μάχονται έως θανάτου μεταξύ τους για τα προνόμια τους και τα οφίκια και αδιαφορούν προκλητικά για τους πολίτες, τη καθημερινότητα τους και την ποιότητα ζωής τους.

Ας διαβάσουμε όλοι προσεκτικά το άρθρο και ας προβληματιστούμε για το ζοφερό μας μέλλον. Εκτός και αν επέλθει η κάθαρσις εξ Ουρανού.