Να θεσπιστούν ενιαίοι κανόνες υποστήριξης θυμάτων φυσικών καταστροφών …

Δεν είναι λογικό, κάθε φορά που γίνεται μια θεομηνία, μεγάλη φυσική καταστροφή ή αποδεικνύεται η ανικανότης των κυβερνήσεων να έχουν στη διάθεσή τους επαρκείς και αποτελεσματικούς μηχανισμούς προστασίας των πολιτών, να βγαίνει η κυβέρνησή την επομένη της  καταστροφής και ανάλογα την χρονική περίοδο, τις προσδοκίες της για πολιτικά οφέλη, τον περιορισμό ή την εξάλειψη των αρνητικών επιπτώσεων στην ίδια και στους υπαλλήλους της να εξαγγέλλει μέτρα αποσπασματικά και εν πολλοίς προκλητικά για όλους τους άλλους (διορισμούς, εισαγωγή σε ΑΕΙ, μόρια, κα) που φορολογούνται, είναι νομοταγείς και είχαν τη τύχη να μην επηρεάζονται από την «κακιά ώρα».

Και λογικά αν η κυβέρνηση αρχίσει τις προσφορές τότε όλοι οι άλλοι, αντιπολίτευση και ακόμα δημόσιοι και ιδιωτικοί φορείς θα ακολουθήσουν για να μη χαρακτηριστούν σκληροί και ανάλγητοι και εχθροί του λαού..

Η περίπτωση της καταστροφή στο Μάτι του δήμου Ραφήνας στις 23 Ιουλίου 2018, βγάζει μάτι και στέλνει τη χώρα πίσω σε σκοτεινά και δύσκολα χρόνια, σαν την περίοδο «των απόρων κορασίδων».

Οι παροχές που δίνει η κυβέρνηση στους πυρόπληκτους αφορούν άραγε και τους αυθαιρετούχους, τους μεγάλου εισοδήματος συμπολίτες, τους παρανόμους, τους προνομιούχους, τους καταπατητές και άλλες προνομιούχες με σαφώς αντικοινωνική συμπεριφορά, κατηγορίες συμπολιτών μας; Ακόμα και αν οι πυρόπληκτοι είχαν ασφαλίσει την περιουσία τους; Ακόμα και αν είχαν υψηλή προστασία και καταδυνάστευαν άλλους πολίτες να χαρούν τη θάλασσα, όπως συχνά συμβαίνει;

Η χώρα για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι λειτουργεί με τη λογική του πελατειακού κράτους και των διαπλεκομένων συμφερόντων.