Καλά Χριστούγεννα, αλλά θέλουμε σχολεία, όχι κέντρα διερχομένων …

Έτσι τα έχουμε καταντήσει.

Οι δάσκαλοι να περάσει η ώρα για να ασχοληθούν με τα άλλα που τους ενδιαφέρουν.

Οι γονείς να πάρουν τα παιδιά το απολυτήριο και να προσπαθήσουν να μπουν στα πανεπιστήμια, ώστε να ξενοιάσουν για 4 - 30 χρόνια και να μην ασχοληθούν άλλο με αυτά. Και άλλοι γονείς να μάθουν τα παιδιά κάποια τέχνη ή να βρουν μια εργασία για να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της ζωής. Η ποιότητα δεν ενδιαφέρει πλέον κανένα.

Η κοινωνία να εφησυχάζει νομίζοντας ότι έδωσε στα παιδιά ότι δίνουν και οι γονείς στις άλλες κοινωνίες, αδιαφορώντας αν εκείνες προοδεύουν και εξελίσσονται, ενώ η δική μας οπισθοδρομεί συνεχώς και πάντοτε ακολουθεί με μεγάλη καθυστέρηση και ασθμαίνοντας.

Και  τα παιδιά; Ασφυκτιούν και ζαλίζονται αυτά τα εύπλαστα δημιουργήματα μη ξέροντας τι να κάνουν και τι να πιστέψουν. Υπάρχουν ευτυχώς τα παιδιά της Κανονικής Κατανομής που αριστεύουν και δυστυχώς αποτελούν άλλοθι για τους απατεώνες του πολιτικού συστήματος. Όλα τα άλλα δεν εφοδιάζονται ούτε με γνώσεις ούτε και διδάσκονται μεθόδους απόκτησης νέων γνώσεων και καλλιέργειας ικανοτήτων σοβαρής ανάλυσης και κριτικής σκέψης ώστε να εξελίσσονται και  να επιτυγχάνουν.

Γενικά τα σχολεία είναι κέντρα διερχομένων. Δεν έχουν φίλους, δεν έχουν ανθρώπους που τα αγαπούν, τα φροντίζουν και τα ενδυναμώνουν.

Η πορεία μας όπως δείχνουν όλοι οι δείκτες και οι συγκρίσεις βαδίζουμε στον πάτο.

Τις λύσεις όμως πρέπει να τις βρούμε μόνοι μας. Όπως έκαναν οι Φινλανδοί πριν 30 σχεδόν χρόνια όταν βγήκαν από μια τρομακτική ύφεση και βρίσκονται σήμερα στην πρωτοπορία.