Οι Έλληνες δεν προσέχουν τι λένε οι ειδικοί και πίνουν καφέ στις καφετέριες αμέριμνοι …

Διαβάσαμε στην εφημερίδα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ τη συνέντευξη της κας Χρυάνθης Αυγέρου, καθηγήτριας πληροφοριακών συστημάτων στο LSE.

Σταχυολογούμε ένα παράδειγμα…

Σε ένα σύστημα υγείας, που κάνει χρήση τεχνητής νοημοσύνης για διαγνώσεις και σχεδιασμό θεραπευτικών αγωγών, το επάγγελμα του γιατρού δεν περιττεύει αλλά σίγουρα δεν θα είναι το ίδιο που είναι σήμερα. Για πολύ ακόμη χρόνο θα υπάρχει ανάγκη για ρόλους κριτή της καταλληλότητας των προτεινόμενων αγωγών, ερμηνευτή και μεσολαβητή ανάμεσα στη νοήμονα τεχνολογία και στον ασθενή. Παρόμοια, στην οικονομία θα χρειαστούν οργανωτικές και θεσμικές αλλαγές για την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στους παραγωγικούς κλάδους ώστε να είναι οι επιχειρήσεις ανταγωνιστικές αλλά και να περιοριστεί η κοινωνική ανασφάλεια. Τέτοιες αλλαγές χρειάζονται κριτική και δημιουργική σκέψη, και είναι ο ρόλος της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης να την καλλιεργήσει.

Το ερώτημα που αυθόρμητα έρχεται στη σκέψη κάθε σοβαρού πολίτη και γονέα είναι πόσο ενήμεροι είναι οι παράγοντες των ελληνικών πανεπιστήμιων για τις επερχόμενες εξελίξεις και πως οργανώνονται για να αντιμετωπιστεί η προσαρμογή των εκπαιδευτικών προγραμμάτων και η προετοιμασία των επαγγελματιών να κατανοήσουν τις απαραίτητες επερχόμενες μεταβολές και να αξιοποιήσουν τα νέα εργαλεία.

Αν κρίνουμε από αυτά που βλέπουμε και ακούμε και από την αντιμετώπιση του καθηγητικού κατεστημένου που διαφεντεύει τα ΑΕΙ της χώρας, εκτός από κάποιους που αρθρογραφούν και πιστεύουν ότι έτσι εξαντλείται η συμβολή τους στις εξελίξεις και τους επαγγελματικούς μετασχηματισμούς, οι πολλοί και δυστυχώς αυτοί που κατέχουν τις καίριες θέσεις ευθύνης κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Και αδρανούν προκλητικά. Τουλάχιστον. Οι ευθύνες τους είναι τεράστιες και δεν τους ξεπλένει ούτε ο Νιαγάρας.