Ευρωπαϊκή Αμυντική Βιομηχανία …

Οι γνώσεις που έχουμε για τις αμυντικές βιομηχανίες των χωρών μελών της ΕΕ είναι εξαιρετικά περιορισμένες και λόγω της φύσεως του αντικειμένου και λόγω των διεργασιών που λογικό είναι να τηρούνται εκτός δημοσιότητας. Λογικό και για να προστατευθούν οι καινοτομίες αλλά και να αυξηθούν τα στρατηγικά και εμπορικά πλεονεκτήματα κάθε βιομηχανίας και κάθε χώρας. 

Αλλά εδώ που φθάσαμε χρειάζεται να αναδειχθεί μια νέα στρατηγική για τις αμυντικές βιομηχανίες.

 

Η περίπτωση της Γερμανίας, της Ισπανίας και της Ιταλίας που προμηθεύουν χώρες που απειλούν άλλες, είναι εξωφρενική. Πωλούν επιθετικά όπλα στην Τουρκία, η οποία απειλεί συστηματικά και προκλητικά την Ελλάδα, χώρα μέλος της ΕΕ. Η Τουρκία που έχει επιδείξει προκλητική επιθετικότητα και πολεμά στη Συρία, τη Λιβύη, την Αρμενία (Ναγκόρνο Καραμπάχ) και συγκαλυμμένα αλλού, δεν περιορίζεται σε φραστικές δηλώσεις μόνον αλλά και κάνει συχνά επίδειξη ισχύος με τη χρήση ευρωπαϊκού και συμμαχικού εξοπλισμού (βλέπε ΝΑΤΟ), ευρωπαϊκής προελεύσεως.

 

Η ΕΕ πρέπει να αναπτύξει – ίσως παράλληλα, τουλάχιστον σε πρώτη φάση – και μια ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία (ΕΥΑΒ). Την εποχή των τεραστίων τεχνολογικών καινοτομιών, των εξαιρετικών δυνατοτήτων της εξ αποστάσεως εργασίας, του Υπολογιστικού Νέφους και των τεραστίων αναγκών για δημιουργική απασχόληση και εργασία σε νέα πεδία δραστηριοτήτων και νέων τεχνολογικών λύσεων, η ΕΥΑΒ μπορεί να λειτουργήσει ως δίκτυο επιστημόνων και τεχνολόγων κατανεμημένων σε πολλές χώρες της ΕΕ (Κέντρα Αριστείας), σε έργα και προγράμματα σχετιζόμενα με την ασφάλεια της ΕΕ, την υποστήριξη της Εξωτερικής της Πολιτικής και της εξαγωγής κυρίως αμυντικού εξοπλισμού.

 

Το παράδειγμα της ευρωπαϊκής αεροπορικής βιομηχανίας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο. Ας το χρησιμοποιήσει η Ελληνική κυβέρνηση και να πρωτοστατήσει για την ανάδειξη του θέματος και τη διαμόρφωση της σχετικής στρατηγικής ανάπτυξης.

 

Η κατανεμημένη οργάνωση της νέας αυτής βιομηχανίας θα αξιοποιήσει ταλέντα από χώρες που δεν έχουν αντίστοιχες δραστηριότητες ή έχουν πολύ περιορισμένες και δεν είναι σε θέση να παράγουν αξιοποιήσιμα προϊόντα. Ίσως η κινητικότητα και η εξαγωγή εγκεφάλων θα περιοριστεί ενώ θα ενδυναμωθεί και το αίσθημα της συνεργασίας μεταξύ των χωρών μελών. Όπως θα ενισχυθεί και το αίσθημα ασφαλείας των πολιτών της ΕΕ.

 

Περιμένουμε αντιδράσεις από γνώστες του αντικειμένου και πολιτικούς όλων των αποχρώσεων.

 

ΥΓ: Ίσως πρέπει να προσέξουμε την είδηση «Μέρκελ και Μακρόν υπέρ αμυντικής χειραφέτησης της Ε.Ε», αν και όλοι είναι φειδωλοί επί τους παρόντος και οι μικρότερες χώρες σιωπούν