Τι είδους τουρισμό θέλουμε …

Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι ως προς το ποιον δρόμο θα ακολουθήσει στην τουριστική της ανάπτυξη. Με εξαίρεση την περίοδο της δικτατορίας, αποφύγαμε το παράδειγμα της Ισπανίας. Η μεγάλη οικονομική κρίση έβαλε επίσης ένα φρένο στην ξέφρενη οικοδόμηση που είχε ξεκινήσει σε πολλούς τουριστικούς προορισμούς, κυρίως σε νησιά.

Τώρα, όμως, πρέπει να προσέξουμε και να δώσουμε πρακτικές και μελετημένες απαντήσεις σε καίρια ερωτήματα … (ΚΑΘΗΝΜΕΡΙΝΗ, 30.06.2021 • 20:55).

Βρήκαμε το άρθρο του κ. Αλέξη Παπαχελά ενδιαφέρον γιατί εν πολλοίς συνοψίζει τα μεγάλα ερωτηματικά που επικρέμανται μετά τη χούντα το 1974 στον έναστρο ουρανό της Ελλάδος. Aλλά ποτέ οι Έλληνες και ιδίως οι ηγεσίες τους δεν έστρεψαν το βλέμμα προς τα εκεί.

 

Πάντα έβλεπαν κάτω και κοντά και ποτέ ψηλά και μακριά …

 

Πολύ φοβάμαι ότι ο αρμόδιος υπουργός κ. Θεοχάρης είναι εκτός κλίματος και δεν επιδεικνύει το ενδιαφέρον, τις γνώσεις και τις προσπάθειες που απαιτεί η θέση του, ο ρόλος του, οι ανάγκες της χώρας. Είχαμε μεγάλες προσδοκίες από τον κ. Θεοχάρη. Δυστυχώς αποδεικνύεται  και αυτός ένας ακόμα δημόσιος υπάλληλος που ασχολείται μόνον με τα δικά του, το μισθό του και τα συμφέροντά του. Ως πότε όμως;

Είναι αναγκη να ανασκουμπωθούν όλοι οι σοβαροί Έλληνες και να διαμορφώσουν ένα νέο μέλλον για τον ελληνικό τουρισμό. Η εμπλοκή νέων ανθρώπων είναι αναγκαία και επιβεβλημένη.