Ακούσατε, ακούσατε… λέγαμε το μακρινό 2013 …

«Για τη δική μας γενιά ήταν εύκολο. Έπρεπε να «βρούμε» μια δουλειά. Τα παιδιά μας, όμως, θα πρέπει να «εφεύρουν» μια δουλειά» - καθηγητής Τόνι Γουάγκνερ, ειδικός σε θέματα εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ (παρουσίαση ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 7 Απριλίου 2013) στο βιβλίο Creatinig Innovators: The Making of Young People Who Will Change the World» («Δημιουργώντας καινοτόμους: Η συγκρότηση νέων ανθρώπων που θα αλλάξουν τον κόσμο»)(2013) (ΣΣ: Είχε αναρτηθεί για πολλά χρόνια στην προμετωπίδα του Ημερολογίου) 

Δυστυχώς ή ευτυχώς αυτά που έλεγε ο καθηγητής Γουάγκνερ ισχύουν πολύ περισσότερο σήμερα.

 

Είναι λοιπόν ευθύνη του εκπαιδευτικού συστήματος να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις εκείνες σε όλες τις βαθμίδες, αλλά και το περιεχόμενο, ώστε οι νέοι να εφοδιάζονται με τις απαραίτητες βασικές γνώσεις, δεξιότητες, ικανότητες και ευελιξία ώστε να εισέρχονται στην πραγματική ζωή ως δημιουργοί και καινοτόμοι με ενθουσιασμό, ενέργεια και αποφασιστικότητα να δημιουργήσουν και όχι να αναζητούν εργασία αποκλειστικά από το δημόσιο τομέας ή άλλους εργοδότες. Δηλαδή άλλους συνανθρώπους που έχουν  τα προσόντα που προαναφέρθηκαν και δημιούργησαν, αντί να κάθονται στις ουρές της ανεργίας ελπίζοντας σε κάτι άγνωστο και ίσως χωρίς ενδιαφέρον.

 

Δε θέλουμε να κάνουμε κήρυγμα. Περιγράφουμε την αλήθεια όπως την πρωτοδιατύπωσαν άλλοι και τους ευγνωμονούμε για αυτό.