Επεκτείνεται το Εθνικό Δίκτυο Τηλεϊατρικής σε όλες τις υγειονομικές περιφέρειες με έργο της ΚτΠ 37,4 εκατ. …

Έργο επέκτασης του Εθνικού Δικτύου Τηλεϊατρικής (ΕΔΙΤ) προϋπολογισμού, 37,4 εκατ. ευρώ (συμπεριλαμβανομένου ΦΠΑ και δικαιώματος προαίρεσης) σχεδιάζει η Κοινωνία της Πληροφορίας (ΚτΠ). Θα χρηματοδοτηθεί από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας.

Shutterstock

Το Εθνικό Δίκτυο Τηλεϊατρικής σήμερα είναι περιορισμένο σε πολύ λίγες περιοχές της χώρας. Περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, 66 Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού Ασθενούς (ΣΤΙΑ) οι οποίοι καλύπτουν Νοσοκομεία, Κέντρα Υγείας και Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία, Υγείας, Πολυδύναμα Περιφερειακά Ιατρεία και μικρότερες μονάδες υγείας και 21 Σταθμούς Τηλεϊατρικής Ιατρού Συμβούλου (ΣΤΙΣ), οι οποίοι είναι εγκατεστημένοι σε 12 νοσοκομεία της 2ης Υγειονομικής Περιφέρειας (ΥΠΕ Πειραιώς και Νήσων Αιγαίου) και στο ΕΚΑΒ, ενώ εγκαταστάθηκε και ένας Σταθμός στο Νοσοκομείο Παπαγεωργίου στη Θεσσαλονίκη … (ΝΑΥΤΕΜΠΟΡΙΚΗ UPD:07:27, Τετάρτη, 02 Φεβρουαρίου 2022 07:25).

Άλλη μια σίγουρη αποτυχία κυβέρνησης – στα αχνάρια όλων των προηγουμένων από το 1989 – η οποία σκορπά αφειδώς χρήματα χωρίς να έχει εξασφαλίσει την εκπαίδευση και τη συναίνεση των ιατρών του ΕΣΥ να αξιοποιήσουν το σύστημα. Ούτε και κανείς έβαλε το μυαλό του να δουλέψει και να διαμορφώσει ιατρικά πρωτόκολλα επικοινωνίας μεταξύ ιατρών (ή/και νοσηλευτών, για συγκεκριμένες περιπτώσεις) και μεταξύ ιατρών – ασθενών/πολιτών. Φυσικά κανείς δεν ασχολήθηκε να διαμορφώσει και το πλαίσιο νομικών κανόνων που θα αφορούν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις των εμπλεκομένων.

 

Όλα τα προμνημονευμένα διαμορφώθηκαν αρχικώς από το Εργαστήριο Ιατρικής Φυσικής της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνων, που εισήγαγε Υπηρεσίες Τηλεϊατρικής από το 1989, αλλά πολεμήθηκε (όπως αναφέρουμε και σε άλλες παλαιότερες αναρτήσεις μας στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά) από το ιατρικό κατεστημένο και μάλιστα το πανεπιστημιακό κατεστημένο.

 

Προφανώς και η αδυναμία του υπουργείου Υγείας να προωθήσει τις ΥΤ, υπό το φόβο ίσως του πολιτικού κόστους δεν πρέπει να παραβλεφθεί. Δυστυχώς η ίδια κατάσταση επικρατεί και σήμερα και απλά πετούν χρήματα από το παράθυρο, ενώ είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι ο εξοπλισμός θα παραμείνει αναξιοποίητος και θα απαξιωθεί ταχύτατα και πάλι.

 

Οι μεγάλοι χαμένοι είναι πρωτίστως ασθενείς/πολίτες και πρωτοβάθμιοι και όλοι οι ιατροί που υπηρετούν σε μικρού μεγέθους κοινότητες και συχνά απομονωμένες λόγω καιρικών συνθηκών και απόστασης, από δευτεροβάθμια και τριτοβάθμια νοσοκομεία.