Η αναβάθμιση της Τουρκίας αντιμετωπίζεται με σχέδιο …

Ενα μήνα πριν από τη ρωσική εισβολή εκτιμήσαμε («Καθημερινή», 30/1/22) ότι επέκειτο ευρεία πολεμική σύγκρουση και ότι θα πυροδοτούσε ευρωπαϊκές και παγκόσμιες ανακατατάξεις. Διαβλέποντας εξάλλου τις σκληρές κυρώσεις που η Δύση σχεδίαζε να επιβάλει, και στις οποίες η Ελλάδα θα συμμετείχε, είχαμε προτείνει μια σειρά προληπτικών διπλωματικών κινήσεων. Πρώτον, να εξηγηθεί με διακριτικότητα στους Ανατολικοευρωπαίους και Σκανδιναβούς (κυρίως, αλλά όχι μόνον) ότι όπως τιμούμε τις υποχρεώσεις μας για ευρωπαϊκή και συμμαχική αλληλεγγύη, έτσι απαιτούμε και τη δική τους συνδρομή όταν οι κυρώσεις θα στρέφονται κατά της Τουρκίας. Η ασφάλεια εντός της Ε.Ε. και του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι αδιαίρετη. Και δεν είναι νοητό να συμμεριζόμαστε τη δική τους εκτίμηση απειλής, ενώ οι εταίροι μας να προσπερνούν υποκριτικά την αντίστοιχη απειλή εναντίον δυο κρατών-μελών (όπως δυστυχώς συνέβη με τη συνυπογραφή μας της Στρατηγικής Πυξίδας της Ε.Ε., η οποία ουδόλως αναγνωρίζει την Τουρκία ως απειλή, έστω και για δύο κράτη-μέλη) … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ΑΠΟΨΕΙΣ, 10.04.2022 • 20:40).

Διαβάζεις το άρθρο του κ. ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΛΗΝΑΚΗ και μπορεί να χάσεις τα λογικά σου.

 

Είναι δυνατόν να συμβαίνουν αυτά τα πράγματα στην ελληνική πολιτική σκηνή και η ζωή να συνεχίζεται αμέριμνη και με φόντο την αλλοπρόσαλλη καθημερινότητα που μας επιβάλλουν τα ΜΜΕ και οι κάθε λογής αναρχοαυτόνομοι, μπαχαλάκηδες, εγκληματίες, ναρκέμποροι, κλέφτες, απατεώνες, και κάθε άλλου είδους στοιχεία του περιθωρίου και της ανομίας;

 

Τίποτε από αυτά που περιγράφει ο κ. Βαληνάκης ότι έγιναν δεν θα έπρεπε να έχουν γίνει, αν επικρατούσε η λογική στη λήψη αποφάσεων και οι αρμόδιες υπηρεσίες ήταν στελεχωμένες με ικανά και με γνώσεις στελέχη.

 

Μπορεί να κάνει κανείς και άλλες σκέψεις. Μήπως αυτοί που κυβερνούν γνωρίζουν και άλλα πράγματα που εκφεύγουν τη λογικής των σωφρόνων πολιτών και αναγκάζονται να πάρουν αποφάσεις που εκ των υστέρων εμφανίζονται να μην είναι καλλίτερες και οι περισσότερο συμφέρουσες; Και αν συμβαίνει κάτι τέτοιο διερωτάται κανείς, αν υπάρχουν περιθώρια για διορθώσεις και μεταβολή της εξέλιξης των πραγμάτων όταν περάσουν οι κρίσιμες ώρες, ημέρες, μήνες (ακόμα και έτη);

 

Μάλλον δε μάθουμε ποτέ τι ακριβώς συνέβη. Ελπίς μας είναι οι επιπτώσεις να μην είναι δραματικές εις βάρος μας και η ομαλότης να επιστρέψει τάχιστα προς το συμφέρον όλων.