Turkaegean και άλλοι σφετερισμοί …

Ο επικοινωνιακός αντίκτυπος της υπόθεσης του εμπορικού σήματος «Turkaegean» δίδει την ευκαιρία να διατυπωθούν μερικές σκέψεις για την αναγκαιότητα καλύτερης προστασίας γεωγραφικών προσδιορισμών με έντονο εθνικό χαρακτήρα.

Πρώτον, θα πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι η καταχώριση εμπορικού σήματος δεν είναι προϋπόθεση για την εμπορική χρήση ενός ονόματος. Πρόκειται μάλλον για την κορυφή του παγόβουνου, καθώς τα κρίσιμα σημεία είναι η (παρα)πληροφόρηση του καταναλωτή, ο αθέμιτος ανταγωνισμός, αλλά και η πιθανή μελλοντική θεμελίωση «δικαιωμάτων». Μπορεί η γλώσσα να μην είναι «χυδαία», όπως έλεγε ο Μαβίλης, αλλά οι λέξεις σπανίως είναι αθώες: κατά τον γλωσσολόγο L. Wittgenstein οι λέξεις νοηματοδοτούνται από τη χρήση τους. Ο νόμος προστατεύει από τη στρεβλή χρήση, η οποία γεννά από παρασιτισμό και παραπλάνηση μέχρι «τεκμήρια» για διεκδικήσεις στο μέλλον … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 03.07.2022 • 20:46).

Βρίσκουμε ότι ο κ. ΘΕΟΔΩΡOΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ θίγει πάντοτε θέματα ενδιαφέροντος.

 

Αλήθεια γιατί η Ελλάδα δεν μπορεί να κάνει αυτό που κάνουν Γαλλία και Ιταλία με τη χρήση προηγμένου λογισμικού και αλγορίθμων για να εντοπίζει τι γίνεται να την υφήλιο και να εντοπίζονται τα θέματα άμεσου ενδιαφέροντός μας; Γιατί θεέ μου είμαστε πάντοτε τόσο πίσω και τόσο ανεπίδεκτοι μαθήσεως και άμεσης επιλύσεως άπαξ και δια παντός; Προβλημάτων που ανακύπτουν και που μας φέρνουν σε δύσκολη θέση και μας υποχρεώνουν όταν τα ανακαλύπτουμε (κατόπιν εορτής βέβαια) να τρέχουμε να μπαλώσουμε και όχι να αποτρέπουμε ή να εκμεταλλευόμαστε;

 

Τα παραδείγματα που παρατίθενται είναι πολύ σημαντικά και βέβαια βρίσκονται στον πάτο των ενδιαφερόντων όλων των αρμοδίων. Γιατί όχι άλλωστε. Αφού ο μισθός καταβάλλεται ανελλιπώς πριν την εργασία, τα προβλήματα δεν θα λύνονται ποτέ.