Με αφορμή την είδηση: Βουλή: Κόντρα Γκάγκα με την αντιπολίτευση για την «παθητική ιδιωτικοποίηση» του ΕΣΥ …

Σφοδρή κριτική δέχτηκε η αναπληρώτρια υπουργός Υγείας κα Μίνα Γκάγκα στη Βουλή κυρίως για το άρθρο 10 του υπό συζήτηση νομοσχεδίου, που αναδιαμορφώνει τις εργασιακές σχέσεις στο ΕΣΥ.

Και εμείς συμφωνούμε γενικώς με την κριτική, αλλά η δική μας προσέγγιση είναι διαφορετική, βασισμένη στις εξής αρχές:

1. Ο εργαζόμενος ιατρός και κάθε άλλος επαγγελματίας υγείας (και προφανώς κάθε εργαζόμενος) εργάζεται επί 8-ωρο και αποζημιώνεται επαρκώς ώστε να μην είναι αναγκασμένος να κάνει και άλλη δουλειά. Οι υπόλοιπες ώρες την ημέρας αφιερώνονται στον εαυτό του (ύπνος, προσωπική καλλιέργεια, άθληση, κα.) και στην ενασχόλησή του με την οικογένεια

2. Κάθε απασχόληση είναι πλήρης και αποκλειστική, όχι μόνιμη και υπόκειται σε περιοδική αξιολόγηση

Η αποδοχή των αρχών αυτών προϋποθέτει και κατάλληλα μισθολόγια.

Για όλα τα παραπάνω έχουμε παρουσιάσει τις απόψεις μας στο Ημερολόγιο Απλά και Κατανοητά (ως πολίτης χρήστης των υπηρεσιών και ως πανεπιστημιακός και μάλιστα στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου Αθηνών, που είδε το σύστημα εκ των έσω). Και ως πρωτοπόρος (πιστεύουμε ότι μας αξίζει ο χαρακτηρισμός) υπηρεσιών Τηλεϊατρικής στην Ελλάδα και συνήγορος και υποστηριχτής των υπηρεσιών Υγείας (Σύγχρονα Ασκληπιακά Πάρκα), σε αντιδιαστολή με αυτές της ασθένειας (πληροφορίες διαθέσιμες σε κάθε ενδιαφερόμενο).

Η προτάσεις της κας Γκάγκα φαίνεται να μην αναγνωρίζουν τη σημερινή πραγματικότητα, στην οποίο κυριαρχεί η πλήρης αυτονόμηση των κκ. ιατρών κυρίως των πανεπιστημιακών, αλλά και αυτών του ΕΣΥ. Με το νομοσχέδιο ξεπλένονται όλα και νομιμοποιούνται παράνομες πρακτικές [ΣΣ: Μάθαμε ότι οι ρυθμίσεις έχουν υπαγορευτεί από την Ιατρική Σχολή του Παν. Αθηνών, αλλά δε βάζουμε το χέρι στη φωτιά].

Λογικά το νομοσχέδιο θα ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία, θα χρειαστούν και πάλι αναθεωρήσεις και τροποποιήσεις.

ΥΓ: Πόσο ταιριάζει στην περίπτωση της κας Γκάγκα το γνωμικό που αποδίδεται στον Βίαντα τον Πριηνέα, έναν εκ των επτά σοφών της αρχαιότητος «αρχή άνδρα/γυναίκα δείκνυσι»