Απορία και διαπίστωση … για τη πορεία της χώρας και των πραγμάτων …

Σιγά σιγά η Ελλάς εισέρχεται σε νέο τέλμα.

Τα κόμματα έχουν επιδοθεί σε προσπάθειες αλληλοϋποβάθμισης και αλληλοαπαξίωσης, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια υπολειτουργούν, η δημόσια διοίκηση εξακολουθεί να απολαμβάνει τη τεμπελιά της, την απαξίωσή της, την αδράνειά της και όλα, μα όλα έχουν αφεθεί σε κακούς αυτόματους πιλότους.

Οι πολίτες απεγνωσμένα προσπαθούν να προστατευτούν από τις «λεκτικές επιτυχίες», τη θλιβερή καθημερινότητα της απαξίωσης και της εγκατάλειψης και η υποβαθμισμένη παντού ποιότητα έχει εισχωρήσει σε όλες τις εκφάνσεις της άνευρης ζωής μας. Κανένας δεν αναλαμβάνει πρωτοβουλίες για μακροχρόνιους σχεδιασμούς, μελέτη και σχεδιασμό ενεργειών που είναι απαραίτητες για ασφάλεια, προστασία, εξέλιξη, επιτυχίες και αναβάθμιση όλων των εκφάνσεων της ζωής.

Δεν είμαστε πεσιμιστές. Δε λέμε ότι δεν υπάρχουν πολίτες που προσπαθούν για το καλύτερο και άξιοι που επιτυγχάνουν και αποτελούν παραδείγματα προς μίμηση. Δεν είναι όμως αρκετά για να τροφοδοτήσουν και να συνεγείρουν τους νέους μας και όσους προβληματίζονται σοβαρά και μπορούν να προφέρουν, με ενθουσιασμό και επιτυχία.