Περίπου το 5% του πληθυσμού στην Ελλάδα κατοικεί σε παραποτάμιες περιοχές στις οποίες ο κίνδυνος πλημμύρας είναι αυξημένος – έναντι 12% του ευρωπαϊκού. Σχετικά με την ασφάλεια των υποδομών, σε επικίνδυνες για πλημμύρα περιοχές βρίσκεται το 21% των βιολογικών καθαρισμών της χώρας, αλλά μόλις το 1% των νοσοκομείων.
Οσον αφορά τη λειψυδρία, το 70% των πληθυσμών της νότιας Ευρώπης βρίσκεται ήδη σε κατάσταση εποχικής πίεσης, ενώ ειδικά για την Ελλάδα προβλέπεται ότι η υγρασία του εδάφους θα μειωθεί σημαντικά την επόμενη 50ετία στην Κρήτη, σχεδόν στο σύνολο των νησιών του Αιγαίου και του Ιονίου, καθώς και στην Πελοπόννησο και τη Στερεά Ελλάδα … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 16.05.2024 • 21:03).
Όλο και περισσότερο τα ΜΜΕ γράφουν για θέματα αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη, αλλά και για θέματα μείωσης των βροχοπτώσεων, της λειψυδρίας και της ποιότητας των νερών. Ιδίως αυτών που είναι κατάλληλα για πόσιμο και εξυπηρετούν τις ανάγκες των αστικών πληθυσμών και των εποχιακών δραστηριοτήτων (βλέπε περιστασιακές μεγάλες συγκεντρώσεις ανθρώπων λόγω τουρισμού).
Μειώνονται επίσης τα ύδατα που είναι διαθέσιμα για άρδευση, ενώ αυξάνονται οι ανάγκες για άρδευση προς αύξηση των παραγομένων ποσοτήτων τρόφιμων.
Παράλληλα καταγράφονται μεγάλες πλημμύρες που πλήττουν αστικές περιοχές και πόλεις και οικισμούς που με νόμιμους ή αυθαίρετους τρόπους έχουν δημιουργηθεί στα πλημμυρικά πεδία ποταμών και μικρών ή μεγάλων ρεμάτων.
Στην Ελλάδα τίποτε από αυτά δεν κινητοποιούν αρμοδίους και υπηρεσίες της δημόσιας διοίκησης. Όλοι περιμένουν εντολάς από την εκάστοτε κυβέρνηση και τα συνήθως με μη επαρκείς γνώσεις επιτελεία συμβούλων και διορισμένων ηγεσιών υπηρεσιών. Λογικά θα έπρεπε να συμβαινει το ακριβώς αντίθετο. Οι υπηρεσίες θα έπρεπε ν ακινητοποιούν τα κυβερνητικά επιτελεία.
Από το 2020 η επιτελική κυβέρνηση του πρωθυπουργού κ. Κυριάκου Μητσοτάκη, έχει βάλει στο στόχαστρο τα ρέματα όλης της Ελλάδος και ιδιαίτερα της Ανατολικής Αττικής. Το πρόγραμμα του τα θέλει αγωγούς όμβριων με τελικό στόχο τη διευκόλυνση της αστικοποίησης περιοχών.
Το πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα όπως πολλάκις έχουμε αναφέρει είναι το λεγόμενο «αντιπλημμυρικό Ερασίνου» σε μια οικολογικά αδιατάρακτη σχεδόν αμιγώς αγροτική περιοχή όπου δεν υπάρχουν υποδομές ή εγκαταστάσεις πολιτών (βλέπετε σπίτια) προς προστασία. Περισσότερα στο Ημερολόγιο ΑΤΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ Βραυρώνος.
Λογικά το θέμα δεν κλείνει εδώ και θα απασχολεί έντονα πλέον όλες τις κοινωνίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου