Το μαρτύριο της σταγόνας στην Πελοπόννησο …

 Αντιμέτωπες με τη λειψυδρία βρίσκονται πολλές περιοχές της Πελοποννήσου, όπου παρατηρούνται ακόμα και φαινόμενα παράνομου εμπορίου νερού. Η «ξαφνική ξηρασία», τα έργα που λιμνάζουν και οι γεωτρήσεις που έχουν μετατρέψει τον υδροφόρο ορίζοντα σε «κουρελού»
 
Οξύ πρόβλημα λειψυδρίας καταγράφεται το φετινό καλοκαίρι σε πολλές περιοχές της Πελοποννήσου, με τους πολίτες εν μέσω καύσωνα να βλέπουν τις βρύσες να μη βγάζουν σταγόνα για πολλές ώρες της ημέρας και τις δημοτικές επιχειρήσεις νερού από την άλλη να προειδοποιούν για διακοπές σε περίπτωση που παρατηρούνται περιστατικά σπατάλης. Τα ορατά πια αποτελέσματα της κλιματικής αλλαγής, η ξηρασία και η ανομβρία, οι ασταμάτητες γεωτρήσεις αλλά και τα «αρχαία» δίκτυα ύδρευσης και άρδευσης έχουν συντελέσει στην έξαρση του φαινομένου.
Στις 16 Ιουλίου, έπειτα από δέκα ήμερες και πολύωρες διακοπές νερού, πολίτες από κοινότητες των Ισθμίων και του Λουτρακίου βρέθηκαν έξω από το κτίριο της ΔΕΥΑ Λουτρακίου – Αγίων Θεοδώρων για να διαμαρτυρηθούν επειδή εν μέσω καύσωνα έμεναν για πολλές ώρες χωρίς νερό … (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 01.08.2024 • 18:08). 

Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι καινούργιο, ούτε και είναι μια προσπάθεια της επιτελικής κυβερνήσεως να αντιμετωπίσει το χρόνιο πρόβλημα κακής διαχείρισης των υδατικών πόρων και αποθεμάτων και της ομαλής υδροδότησης όλων των περιοχών της χώρας. 

Η χώρα πιστή στο δόγμα ότι το «Περιβάλλον είναι ο καταραμένος εχθρός της ανάπτυξης» και με το πρόσχημα της αντιπλημμυρικής προστασίας όλων και όσων παρανόμως και παρά πάσα λογική χτίζουν αυθαίρετα ή με νόμιμες άδεις που εκδίδει γαλαντόμως το πολιτικό σύστημα σχεδόν και εντός της κοίτης ρεμάτων, εντός πλημμυρικών πεδίων και όπου βάλει ο νους του παράνομου Έλληνα, που θέλει οικόπεδο χωρίς να ξοδέψει δεκάρα. 

Όπου και να κοιτάξετε γύρω σας και ιδίως στα νησιά θα δείτε δρόμους πρώην ρέματα, τα οποία παίρνουν συχνά την εκδίκησή τους, στέλνοντας τα αυτοκίνητα των υβριστών της φύσεως να τα ψαρέψουν στη θάλασσα, προφανώς κατεστραμμένα. 

Αλλά κανείς δεν πτοείται. Κτηματολόγιο ανύπαρκτο, χωροταξικά σχέδια ανύπαρκτα, πολεοδομικός σχεδιασμός ανύπαρκτος. Αλλά η εκτός σχεδίου δόμηση, παγκόσμια πρωτοτυπία ζει και βασιλεύει, μετατρέποντας όλη την Ελλάδα σε απέραντο και παράνομο οικόπεδο. Και όλοι οι υπάλληλοι στις υπηρεσίες αυτές μάλλον ευκατάστατοι και ευτυχείς που είναι δημόσιοι υπάλληλοι με μικρές αποδοχές, όπως λέει και ο επιτελικός πρωθυπουργός μας κ. Κυριάκος Μητσοτάκης. 

Τα σχέδια του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη για υδατοδεξαμενές παντού ήταν σωτήριο, αλλά μάλλον δεν του δόθηκε η δέουσα προσεχή. Η αφαλάτωση προχωρά αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία για τις συνεπαγόμενες δαπάνες, τη πιθανή επιβάρυνση του περιβάλλοντος, τις τυχόν συνέπιες και τις δαπάνες συντηρήσεως και αδιάλειπτης λειτουργίας. 

Στον τομές της αξιοποίησης των επεξεργασμένων λυμάτων δεν ακούγεται τίποτε και απλά και κατανοητά στέλνουμε τα πολύτιμα αν και ίσως μη επαρκώς επεξεργασμένα ακόμα απόβλητα στη θάλασσα. Οι στρατηγικές των άλλων χωρών όπως η Κύπρος μας αφήνουν παγερά αδιάφορους και θα ασχοληθούμε μόνον όταν γίνει δυσεύρετο ακόμα και το πόσιμο νερό. 

Και βέβαια κανείς δεν ασχολείται με την υπεσυγκέντρωση πληθυσμών τοπικά εξαιτίας της άναρχης δόμησης και οικονομικής ανάπτυξης – βλέπετε συγκρότημα των Αθηνών ίσως και  της Θεσσαλονίκης – της τουριστικής επέλασης για πλουτισμό κάποιων. Αδιαφορώντας για τις φέρουσες ικανότητες, τις ανεπαρκείς υποδομές και το μέγα θέμα της φοροδιαφυγής, των εισαγωγών και των μαφιόζικων πρακτικών των επιχειρηματικών συντεχνιών. 

Η ανεπάρκεια των υδατικών πόρων και αποθεμάτων είναι ένα πρόβλημα όλων μας, όπως  προαναφέρθηκε.  Οι βέλτιστες λύσεις είναι προβληματικό να θα επιχειρηθούν και αν θα επιβληθούν τελικώς. Δεδομένου ότι και οι πολίτες κατά πλειοψηφία είναι σχεδόν αλλεργικοί σε κάθε αναγκαία και απαραίτητη μεταβολή των συνηθειών τους. 

Ίδωμεν. Το πρόβλημα πλέον τέθηκε μετ΄ επιτάσεως, αλλά είναι άγνωστες οι βουλές του πολιτικού συστήματος και των ταγών της χώρας.