Ωστόσο, η κρίσιμη ερώτηση παραμένει: υπάρχει συγκροτημένο Εθνικό Σχέδιο που θα αξιοποιήσει αυτή την ευκαιρία;
Βρήκαμε το άρθρο πολύ ενδιαφέρον και ταιριάζει με
τις δίκες μας απόψεις για το αν οι κυβερνήσεις της Ελλάδας έχουν ποτέ
επεξεργαστεί στρατηγικά αναπτυξιακά σχέδια ή πορεύονται με γνώμονα τις
δημοσκοπήσεις, τις προοπτικές επανεκλογής τους, τη μεγιστοποίηση των περιουσιών
τους και των ωφελημάτων όσων βρίσκονται στα κανάλια εξουσίας και επιρροής.
Δεν είναι δυνατόν επί 6 χρόνια η επιτελική να μην επεξεργάζεται με τη συνδρομή πολλών ομάδων ειδικών επιστημόνων από όλη την Ελλάδα, ένα γενικό αναπτυξιακό σχέδιο, το οποίο θα συντίθεται από επί μέρους αναπτυξιακά τοπικά σχέδια που θα έχουν επεξεργαστεί προηγουμένως τοπικοί παράγοντες.
Η κυβέρνηση θα πρέπει επίσης να δημοσιοποιήσει την πορεία των σχεδίων και προγραμμάτων που έχουν υλοποιηθεί μέχρι σήμερα, επισημαίνοντας όλα τα θετικά και αρνητικά στοιχεία που έχουν προκύψει. Ίσως ο καθηγητής Πισσαρίδης θα μπορούσε να αξιολογήσει αυτά που έχουν επιτευχθεί και να συνεργαστεί με τη κυβέρνηση και φορείς που θα υποδειχθούν, ώστε να υπάρξει επικαιροποίση και ίσως νέοι προσανατολισμοί.
Η εικόνα που έχουμε αποκομίσει από τη λειτουργία της επιτελικής, είναι ότι άγεται και φέρεται χωρίς όραμα και αυστηρή επιμονή στις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Η χώρα παραμένει ουραγός στην ΕΕ ή και άλλες χώρες που καινοτομούν και προσαρμόζονται επιτυχώς και χωρίς χρονοτριβή στις απαιτήσεις των καιρών.
Οι προτάσεις του κ. Σάλλα είναι πολύ καλός οδηγός και ο επιφορτισμένος με την αρμοδιότητα για την προοπτική διερεύνηση, κ. Γιάννης Μαστρογεωργίου, ΕΓ Ειδικής Γραμματείας Προοπτικής Διερεύνησης, θα έπρεπε εδώ και ΄χρόνια να έχει πείσει την κυβέρνηση για την περιπλάνηση τη χώρας σε ΄δύσβατα μονοπάτια και όχι αναπτυξιακούς λεωφόρους, ανασύνταξη δυνάμεων και οργασμό στρατηγικών επιλογών και προγράμματα σε εφαρμογή.
Η χώρα δεν μπορεί να κυβερνάται από 60 υπουργούς και υφυπουργούς, εκ των οποίων είναι αμφίβολο αν οι μισοί ανταποκρίνονται επιτυχώς στο ρόλο τους. Η χώρα διαθέτει τεράστιες ικανότατες δυνάμεις, αλλά σχολάζουσες, λόγω της επιμονής στην σοβιετικού τύπου διακυβέρνηση. Ουσιαστικά η χώρα κυβερνάται από ένα και μόνον πρόσωπο , τον πρωθυπουργό, στο όνομα του οποίος ομνύουν όλοι οι άλλοι …
Η μοναδική ενασχόληση των κρατούντων είναι η διαιώνιση της παραμονής των στην εξουσία. Αυτό συνεπάγεται αυτόματα και τον δικό τους πλουτισμό. Όλα τα άλλα είναι τελείως δευτερεύοντα.... δυστυχώς....
ΑπάντησηΔιαγραφή